balkabagı
dostuuuuuuuuuuuuum
Bir sabah uyanmak istiyorum,seneler sonra yenidenyüzümü yıkayıp çok şükür yaşıyorum demek ama böyle değilşimdiki gibi değil kabuslar olmadan karanlık kapıların ardındankimse çıkmasın arktık yeter,yeter anlıyor musun?Yaşamak istiyorum ben olarak kendim olarak evimin penceresine baktığımda,tan vakti ağardğındaperdenin kıyısındanküçük bir ışık sızsın.Önceelimi uzatıp aralayınca ışığı görmeliyim, derin bir nefesle güneşi içime çekmeliyim.Bir bahçem ololsun seneler sonra domate dikeyim,kabak dikeyim;balkabakları öyle sarsınki kabaklar her bir yanı ağaçların dallarına uzansın o ağaçların dallarından birde kabaklar sallansın.Kapımı çalacak bir dostum olsunöylesine samimi adı Songül olsun,insanın dostu olmasa ne kalır kendinden geriye
Songül çok dertliyim,efkarlıyım,yalnızım,mutsuzum ya da mutluyum
Songül bana bir omuz lazım hımmm!
olmuyor değil mi? nede komik
Hayatşarap gibi değil,yıllandıkça güzelleşmiyor aksine yaşadıkça insanın içini acıtıyor
Hayat anne gibi değil her zaman sımsıkı sarmıyor
Hayatçocukluk arkadaşın gibi değilAzrail kapına gelince bırak kalsın iyi kötü anılarımız var demiyor
Nedense hüzün yapıştı son zamanlarda gözlerime,kalbim benden çok uzak İstanbul diyorum,duymuyor oysa;eskiden istanbul yeterdi yalnızlığıma Songülüm olmuştu,meğer yalanmış insanıbir dosttan daha sıkı hiç bir şey sarmazmış
DOSTUUUM NERDESİN
Dallarda kabaklar büyüdü,domatesler kızardı,salatalıkların miladı doldu
dostuuuuum nerdesinyerin belli adresin belli ama yollar uzak,dağlar çok
dostuuuuuuuuuuum nerdesin
Ankaradan trene binben haydarpaşadan alırım seni olmadı,gelemedinara beniama bayramda değil bayramda arıyorsan dostum değilsin bak sonkez dostum diyorum seyranda ara beni,akşamda ara,sabahta ara
olurmu?