Yalnızken

• 18 Eylül 2010 Cumartesi 20:37:24

Ne yazzam olmuyor silinip gidiyor yokluğunda. Ne düşünsem olmuyor caresizliğe çıkıyor sonunda. Sanki yüzünü suyun üstüne çizmişim. Ben çizdikçe o kayboluyor. Sanki geri gelecekmişsin gibi. İçimde bir umut büyüyor.
Giden kim geldi ki sen gelesin. Sana seni anlatsam kendini sevmezsin. Ben buna rağmen sevdim seni. Değerini bil ama yinede geri gelme.
Gelme çünkü biliyorum yine gideceksin. Kendimi toplamış sayılırım yine hüsrana uğratma beni. Alıştım karanlık odalarda gün saymaya hemde her güne çizgi atarak. Odamın halini görsen üzülürsün. Duvarlar çentik oldu boyası gözükmüyor.
Anlamadım şimdi sana bunu yazınca geri gelecekmisin? Gelmeyeceksin çok iyi biliyor. Olsun ama içimi döküyorum kağitlara. Boş odada sabaha kadar kendi kendime konuşmaktansa.
Bir yoldayım ve alaca bir karanlığa hapsoldum önümü göremiyorum. Buna rağmen yürüyorum. Yolun sonun biliyorum sensizlik. Durmuyorum yürüyorum hemde sana tutuna tutuna. Daha doğrusu hayalimdeki sana. yola ulaşmak istiyorum. Çünkü sen karşımdayken yaşamak daha zor oluyor bu bedende.
Bitti işte kağit bitti, kalem bitti, ben bittim, sen bittin,saçma sapağan hayat bitti.