Şiirle kendimi anlatamıyorum..

• 30 Eylül 2007 Pazar 23:26:13

Günlerdir kendimi nasıl ifade edebilirim diye düşünüyordum...
Şimdi onsuz olmanın ızdırabı ile yazmaya başladım.
Kendimi yazarak daha iyi ifade edebileceğimi sanıyorum...

Bunca zamanın bir hesabı olmalıydı...Boşunamı idi o sevmeler...Boşunamı idi verilen o sözler...Böyle büyük bir sevgi nasıl da bitivermişti...
Daha ilk günden beni bırakacağını bir gün terkedeceğini anlamalıydım...

Ama beni öyle bir hale getirmişti ki,daha gördüğü ilk gün adıma şiir yazmış beni içten fethetmişti...Sonrasında tüm centilmenliği ile sık sık hatırımı sorup bana övgüler düzerdi...
Onu düşünmeden yapamıyor,onsuz nefes dahi alamıyordum...
Elim ayağım uyuşuyor,her aklıma geldiğinde müthiş bir titreme geliyordu bana...

Her gece onu rüyalarımda görüyor, onun hayali ile oturup, onun hayali ile kalkmaya başlamıştım...
Akmıştık birbirimize zaman içinde kol bulmuş nehirler gibi...Kah olabildiğimizce özgür kırabildiğimizce rahat,umursamazca katı,tüm öfkemizle,yığılan isyanlarımızın hırsını çıkarırdık birbirimizden.Kah soğuk gecelerin siyah yalnızlığında sarılırdık birbirimize,sıcacık olurdu kalplerimiz...

Yalan gizli saklı hiç bir şey kalmasın der,konuşurduk...Saatlerce.günlerce.aylarca...Tükettik en sonunda birbirimizi her şey gizemini yitirdi,aşk bitti...Ayrıldık...

Evet sonunda her şey anlaşıldı...
Ben ara verilen bir aşkın devamında,içindeki fırtınaları dindirmek için sığınılan bir liman olduğumu anlamakta gecikmedim..
Aldatılmıştım..
Katlanıp atılmaya layık karalanmış bir kağıt parçası gibi görmüştü beni..Benden vazgeçmesi,yerime başkasını koyması çok kolay olmuştu onun için...

Ben gidişinin ardından,günlerce kendime gelememiştim..
Kendime geldikten sonra düşünmeye başladım,benden bıktımı?

Öyle huzursuzdumki bütün gün.Acaba hayatında başkasımı var? Beni artık eskisi gibi sevmiyormu? Kurduğu hayallerin içinde ben yokmuyum? Benden daha güzel birinimi buldu? Yoksa tüm bunlar benim kuruntum mu? Yalanmıydı o sözler? Yalanmıydı adıma yazdığı şiirler? Beni nasıl yıkabilir kolayca?

Onu nasıl affedebilirim?
Boşa geçmiş onca zaman boşuna beklemişim,bana gelecek diye...

Hiç kimseye güvenemez oldum sayesinde..Şimdi ben o yerimi alan hemcinsime de çok acıyorum...Bana söylediği yalanları ona da söylediğini biliyorum,anladığım kadarıyla bu aralar onula da arası iyi değil...Eskiden olduğu gibi bir süreliğine ara vermişler yine..Bunu anlamak zor değil...Karşılıklı ’Gidiyorum’ Git güle güle’ diye şiirler yazıyorlar..Dilerim, bu verdikleri arada bir başkasının canı yanmaz... Tıpkı benim canımın yandığı gibi..

Ama ben yine de onun için üzülüyorum,her ne kadar bana ve aşkıma saygı duymadıysa da ben onun aşkına saygı duyuyorum...Onun mutlu olmasını istiyorum.
Tüm bunlara rağmen onu sevdim, yaşadım, yaşayacağım da,kimseyi koyamıyorum yerine onun yaptığı gibi..

Aralarını bozmak istemiyorum ama ona şunu sormak istiyorum...ONUNLA MUTLUMUSUN..Çünkü bana da seninle çok mutluyum derdi...

Şimdi sana söylemek isteyip te söyleyemediklerim içimden yıkıyor beni....Hem çok sevip hemde nasıl bu kadar nefret edebilirim senden diye soruyorum kendime ama bu nefret dediğim sadece seni unutmak için arkasına gizlendiğim bir kaçış...

26 Ağustos 2007 Saat 15 45

Lamia Canay