BABAMA MEKTUP

• 13 Eylül 2010 Pazartesi 12:28:52

gece:saat,03.06 /20.01.2005

Şu bir kaç gündür,
Duygularım o kadar yoğun ki,
Seni düşünmeden edemiyorum...
Bu gün geceden sabaha,
sabahtan akşama,
Sanki içimde bir yara,
Durmaksızın kanıyor,
acısı hiç dinmiyor..
Seni ÇOK ÖZLEDİM BABA....
Nasıl geçecek bu özlem ??
Düşünme’anne babanın ölmesi adettir’diyorlar..
kızıyorum...Nasıl üzülmem bilmiyorum..
Bu dünyadaki varolma nedenim sensin..
Almanya acı vatan,ayrılıkta öyle..
Ya,ölüm???Gidişi olup dönüşü olmayan,,
Çıkmaz bir sokak ,sonsuzluk sanki...
Gurbette iken hiç değilse sesini duymak bile yetiyordu....
Bu gittiğin yerin dönüşü yok ki,,
Çook çook özledim seni,sesini,yüzünü
Dünyam yıkıldı sanki..
Bu gece son nefesini verişinin yıldönümü,
Çok hüzünlüyüm çook...
Keşke yanında olunp,ellerini tutabilseydim..
İnsan sevdiklerinin üstüne toz kondurmuyor ki,nereden bilebilirdim ki,bizi kimsesiz bırakıp gideceğini ansızın...
Yoksa kuş olup yanına gelmezmiydim hiç??
Veda etmeden gittiğin için,inanamıyorum geri gelmeyeceğine..
Ansızın dönecek,geri gelecekmişsin gibi...Dayanamıyorum yokluğuna..
Ne yapmalıyım sence baba???Nasıl başa çıkabilirim yokluğunla??Ama ölümünle bana bir şey daha öğrettin!!!İnsanlar keşkelerle yaşamamak için,yapmak istediklerini yapmak,yaşamak istediklerini yaşamalı..Kısaca hayatını ertelememeli..
Zamanı geri çevirme şansım olsaydı,şu anki,keşkeleri yaşamamak için tanrıya yalvarırdım,seninle vedalaşmak için bize zaman vermesi için..
Ne diyeyim babacığım,hayatımız hasretle başladı,hasretle sonlandı..Bu ne büyük acı bu..Taşıyamıyorum artık..
Cemal Süreyya’nın ’sizin hiç babanız öldü mü?’ şiiri aklıma geliyor,EVET DİYORUM VE O ’NU ÇOOK İYİ ANLIYORUM...!!!