bir aksam şarabın ruhu
yanarken bardakta
mumlar tutuştu her coğrafyada
bağ bozumu yüklendim
kızıl güller aklımda


kül gibi kömürleşmiş yeşil toprak
şikayetçiyim bu gün doğaya
düşünce, rastgele ve göçebe
Yavaş yavaş biliyorum hançeri kalbimde,
gün başıma dogru çökerken
bir cenaze töreni bulut ve büyük bir fırtına
iblis sürüsü taşıyordu

meraklı küçük insar gibi
başladı kısık sesleri
Ve gelip geçenlere hayran bir deli
Gülmeleri duydum fısıltı aralarında,
kaş göz isareti yapıyorlar:

- "Düşünmek boş bir karikatür
Hamlet gölgesinde duruşu taklit etmek gibi
Kararsız bakışlar ve saçları rüzgarda uçan
bir faninin yasayan acıları değilmi görünen
Bu dilenci, tatildeki tarihçi ve bu komik adam,
sanatsal, rolünü oynayabiliyor çünkü
kekre şarkılara vokalist gibi
kuş dere ve çiçekler,
Ve hatta biz, eski köşe yazıları
onun kamu rezaleti değilmiyiz ? "

gururum dağlar gibi yüksek
bulutların ve iblislerin çığlığına hakimim
Sadece başımı basitçe çevirerek
onların basit dünyalarında görülmüyorsam
Suç ki güneşi titretmeyesin
ufkumun bakışı aynı değilse bile
onlarla gülüyordu karanlık debreşmelerime
kirli ellerimle okşadığımda oldu bazen