Halden anlayan hallerini özlüyorum...

• 8 Eylül 2010 Çarşamba 15:25:50

Hüznümün tam da eylül zmanındayım
Eylül eylül damlıyor gözlerimden yaşlar.
Beni üzmemen için elimden geleni yaptım,
Olmadı.
Seni hep iyi hatırlamak istedim,
Beceremedim,beceremedin.
Üzülmem değil de canımı yakan,
Sni yanlış tanımış olmama yanıyorum.
Oysa ben herkesi bakışından tanırdım.
Bana uyanları sver,uymayanları hayatımdan çıkarırdım.
Demek ki sen bana hiç bakmadın.
Ben ki svmelerimi en çok sana yakıştırmıştım.
Gülüşlerinle anlam kazanmıştı gülüşlerim.
Sözümü hiç kesmedin,beni hep dinlediğini sanmam bundan.
Ama dedim ya hatalıydım.
Sen beni hiç umursamadın.
Aslında ne çok payın vardır üstümdeki iyi-kötü şeylerde...
Sayende öğrendim ki
Umutlanmak en kötü hastalıkmış.
Önce birşey hissetmezmişsin,sonra içten öldürürmüş seni.
Biliyor musun?
Hala dilim sana dair kötü şeyler fısıldadıkça kulağımı tıkıyorum.
Kendime karşı seni savunuyorum.

Çok istedim ama,
Biz hiç başlangıçlar yaşamadık.
’Biz’ bile olamadık belki de.
Sen başkalarına bağladın kendini,
Bana hiç yakışmadın.
Şekilden şekile girmiştim senin için,
Ne kadar aptalmışım!
Tamamen eski bene döndüm şimdi.
Senden arınamamamı saymazsak
Dedim ya sen iyiydin,halden anlardın.
Halden anlayan hallerini özlüyorum...