DÜŞÜNEBİLEN BEYİNLERE...

• 8 Eylül 2010 Çarşamba 04:41:08

Bir tutam yalnızlık yaşanıyor yine. Gecenin hüznü camların buğusuyla birleşiyor hayat kayıplarıyla ağlaşıyor ,gece yıldızlarını arıyor ay’ın gölgesinde.Birilerine veda ederken,birilerine gülümsüyor gözleriyle.Herkes telaşlı kimi kefen kimi kundak derdinde…

Bayram arifesinde çocukların heyecanı uykularını bölüyor. Aileler çocuklarını mutlu etmenin derdinde ve her zaman ki vefalı tavırlarla onların ki tamam olsun, diyor birbirlerine. Büyüklerimiz torunlarını kucaklayacağı günün hazırlıklarını tatlı koşturmalarla tamamlamıştır ufak ayrıntılar hacrinde…

Bilinmezlik rüzgarına kapılan asker anaları dualarla geçiriyor gecelerini kavuşma hayalleriyle. Hasta yataklarında başucunda bekleyenler var ,ne yazık ki her zaman olduğu gibi yine bu gece de.Taburcu olacak da var, morgun soğuk nezarethanesinde misafir olacak da var içlerinde…

Son sahur saatlerine girdiğimiz şu dakikalar da ekmeği kıt, katığı noksan anaların yoktan var etme çabası sürüyordur maalesef yine. Haksızca dağıtılmış dünyanın kilerinden, faydalanamayanlar’ buna da şükür’ diyebilecek kadar yüceliyorlardır yine ilahi güç nebzinde…

Gecenin hüznü çöktü olabildiğince derinlere. Güneş doğunca silinir eminim nedensizce. Bencil yaşantılar akıp gider bir derenin taşlarının arasında kaybolur köpürürcesine.Hırsın yarattığı kirli bir benlik yine unutturur arkadaşım! insanlığı insan olmayı bizlere…

Aşkın acısını yaşayanlar var birde…Dünyanın sonu gelmiştir ayrılık girmiştir aralarına sessizce.Bir ay geçmeden silineceğini bile bile akıtırlar göz yaşlarını sebepsiz yere.Kahrederler, isyan ederler en acısı intiharı bile düşünebilecek kadar karartırlar gözlerini sevenlerini düşünmeden namertçe.Ne geçim sıkıntısı ne hastalık ne de dünyanın karanlık yüzünü görmediklerinden olsa gerek ,acıtırlar yüreklerini çaresizce.Yetişkin birer birey olduklarında o kadar acınası şeylerin olduğunu fark edecek ama hepimiz gibi geç kalacaklar, kaçınılmaz son perde…

Adım adım sabahı karşılıyoruz koşturmaya devam yine. Gecenin boğuk yüzü bir şeytanın kasveti gibi çökmeden üzerimize şükürler olsun ki aydınlanacak her yer yeniden merhaba diyecek sessizce… umutların bulutlarına takılan dualarımız kabul görecek belki dakikalar içinde.Bir defa da bencil olmadan sıkıntılı yüreklerin acılarına amin der ve halimize şükür ederiz bu son ramazan gününde.

(((((((GÜLDEN))))))