Umarım mutlusundur...

• 3 Eylül 2010 Cuma 14:39:12

Bilirsin...
Ben ağlayamam öyle durduk yere,olur olmaz şeylere.Ama bu sefer başka bir haldeyim,bambaşka.
Beni bir başıma koyup gittiğinde bile ağlayamamıştım ben.Hatta bu yüzden seni gerçekten sevmediğimi düşünmüşsün.Seni sevmez olur muyum mükemmel insan?Gerçekten bir an seni sevmediğimi düşündün mü?Neyse,boşver...
Beni isteyerek terketmediğini en başından beri biliyordum aslına bakarsan.Belli etmesen de anlamıştım.Gözlerinden belliydi beni hala sevdiğin,ama bir daha asla beni sevdiğini söyleyemedin.Belki şimdi burda olsan beni sevdiğini haykırmak isterdin.Ama artık çok geç,hem de çok...Yine de senin ağzından duymak isterdim neden gittiğini.Beni neden ortada bıraktığını hiç bilmedim,ta ki bugüne kadar.
İnsan bazı kişilerin değerini çok sonra anlıyor.Hatta bazen anlamak için onu tamamen kaybetmek gerekiyor.İşte senden tam da bu noktada defalarca özür dülemek isterdim.Özür dilerim,zamandan dakikalar çalamıyorum,hakkım yok buna.Geri dön de diyemem ki,yokluğun içinde yoksun sen.Sadece sesimi son kez duyurmak isterdim sana.Hani ben konuşma özürlüyüm ya,son bi şansım olsaydı hiç susmazdım inan...
Evet mükemmel insan,ben ilk kez bu kadar çaresiz hissediyorum kendimi.İlk kez asla geri dönemeyeceğini kabullenmek zorundayım.Bir de beni sevginle üzdüğünü düşünüp terketmişsin ya,bunu hazmedemiyorum.Benim gülen tarafım,neden böyle birşey yaptın?
Şimdi ben kimsesiz yaşıyorum.Öldüğünü asla kabul etmedim.Çünkü bunu kabul edersem
sonu belli olmayan bir uçuruma yalnız yuvarlanacağım.
Ve şimdi.Eskiden kelimelere tutunarak yaşayabilen ben artık kelimelerin elinden tutamıyorum.Kendimi suçlu hissediyorum mükemmel insan.Sen hiç kendini suçlu hissettin mi?Ah,bunları okumanı o kadar çok isterdim ki...
Yoksun ya,eskiden olmadığın yerde artık cidden yoksun ya bu paramparça ediyor beni.Ağlamayı her gece yeniden öğreniyorum.
Umarım gökyüzünde mutlusundur şimdi güzel insan.Seni çok seviyorum ve özlüyorum.Tahmin edebileceğinden daha çok.