Yine çıktı hayallerimin suyu..! İSTANBUL

• 2 Eylül 2010 Perşembe 19:27:57

2 sene sonrası için... Hayallerin şehri o büyük İstanbul’a YALNIZ adım attıktan sonra elimde sadece bir kaç parça eşyamın bulunduğu bir çantayla, saatlerce, kaybolana kadar, sokak sokak, cadde cadde yürümek... Gideceğim bir okul var benden kayıt bekleyen... Beklesin işinin adı ne! Koca bir şehrin her telden çığlık çığlığa bağırdığı sesi kulaklarıma, ozon tabakasını delip geçercesine karma kokusu ciğerlerime dolana kadar yürümek istedim hep. Hâlâ da istiyorum. Denize bakan bir banka çöküp yanıma çantamı koyduktan sonra bir sigara, bir sigara daha derken havanın kararmasını yalnız izlemek istedim. Hâlâ da istiyorum.2 sene sonrası için... Sevgilimi yalnızlığın tadını kaçırmadan arayıp, ona "gel beni al" dedikten sonra son kez denize şöyle bir bakıp o meşhur soruyu sormak... "İstanbul! Sen mi büyüksün ben mi?" Cevabını bilmediğim ve asla da bilemeyeceğim şekilde ilk edindiğim arkadaşımı öylece orada bırakmak istedim hep. BANKI. Hâlâ da istiyorum.Ben sevdiğimi öyle bir özlemle öyle uzun bir zaman beklemek istedim ki... Merakıma yenilmeden, sabrımın sonu gelmeden... 2 sene be 2... Söz dedim kimseler gelip geçmeyecek diye." Öylesine seveceğim ki uzaktan seni. Yanında olmamı istemeyeceksin bile..." Çünkü benim hayallerim beklemedeydi. Mecburlardı beklemeye. Hâlâ da öyleler. Ne imkanım var çıkıp kapısına gitmeye, ne de gel demeye.Şimdi tutturmuş anlamsız birer sitem benim her uzvum için. Gözlerimi görmediğine bir ağıt, susan susayan dilime ayrı ağıt... Bre vicdansız ben hiç mi istemem içimden gelerek "GEL" demeyi. Ama sarmış bir kere İstanbullu sen özlemi, yüreği. Ben o surete doymaya hazırım desem de, bükülmüyor genç yaşımın bileği. Bu kaçıncı mektuptur bilinmez. Hepsi hafızamda birer yer almış kesik kesik. Ağırdır dilim öyle alıngansın ki yazmaya korkuyorum... Ben seni şimdi değil, her daim yanımda istiyorum.Öyle bir İstanbul vardı ki rüyalarıma giren... İçinde sen! İçimde sen! Yırtıp atayım mı illaki gerçek olduğunu görmeden. Yalama oldu düşlerim durup dururken değiştirmekten. Çelişkilerime bakıp bana aldığın tavırlar büyüdü büyüdü... Kocaman oldu... Oysaki o çelişkilerin hiç biri bana ait değil.. Ne dün ne bu gün ne de yarın... Bırak sana çelişkileri değil aşkı sunayım... Biraz deniz kokusu, biraz büyük şehir korkusu, biraz umut kucak dolusu...2 sene sonrası için... İstediğin her sözü vereyim şimdiden. Bu gün bir şey bekleme benden. Artık ben bile bir şey beklemiyorken bu günümden, sen bari kolaylaştır zamanın işini, geçiversin yıllar aniden.Sonra şiir gibi olsun hayat, biraz güfte de ekleriz belki. Ama yapacaksak beraber yapalım bunu. Sitemsiz, sabırla. Öyle ya şımarıktır beklemenin huyu, o yüzdendir ki beklerken abuk subuk şeyler gelir göz kapaklarıma gözlerimi kapatınca... Farkettim de günden güne daha fazla çıkıyor hayallerimin suyu. İzin verme ! Mantığım ol... Açık konuşmamı bekleme. Açık konuşacak kadar kendim olabilseydim şu an yanında uyuyor olurdum...