- 682 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Yıldızları Güneş'e Saklıyorum
Ayrı bir aşk’ın düşüncesi yönlendirdi bedenimi.Çıldırmalarımda yüzlerimin değişimini
gösterdi.Ruhuma yakın sandığım ne varsa geri gelen mutsuzluğumun önüne engel diye yok
saydım.
Bir ölünün yanındayım hemde günahları çok olan,vereceği hesaplarını şimdiden
düşünen.Fakat benden hariç kimseye sesini duyuramayan.Kendi aşklarını
bulmuş,savunduğu düşüncelerinle dışlanıp yeni bir karakter oluşturmuş.Değişimin hayat
diye aşk diye tanımlanan ve yaşadıkça ağırlığını hisettiğimiz yer altında yaşamış.Bir tek
beni saf bulmuş çok inandırmaya çalıştım sadece ruhum diye,oda uzak.Yinede beni
seçmiş.Sol meleğini yanına çağırıp ay ışığında arıtmış.Toprağın üstü karanlık bir
bahçe,bahçede sevgilim,hiçe saydığım yaşam,engel olamadığım aykırılık.Onuda
gösterdim.Bana elini uzattığında vücudunda dolaşan yeni filizleri gördüm.Çürümüş ve
doğayabıraktığı vücudu.Ruhum farklı başlardan aykırılığı gösterdiğinde o iki elini bana
açıp sakladıkları,göremediklerim ne varsa açığa dökerdi.Temizlerdi bedenimi toprak’dan
aldığı rahatlayıcı dualarla.Artık ölme vaktiymiş bedenimden çıkma vakti...
Onsuz denize bakıyorum beni yansıtıyor aynaları.Hangi kapıdan gireceğim,rengimde
bütünleşecekmiyim?...
Yıldızları güneş’e saklıyorum gündüzde insan mutlu olurmu?Ay’da ferahlığım,yalnız
konuşmalarım,her sevgilide aynı yüz,kayalıklardan müziğin derinliğime yakın sesi.Asıl haz
ölümlerde doğuş aşkını düşünmekmişSevgide acılar olur,sevmek ise iki insandır ,ayrılık
diye düşer üstlerine.Yer altından denize yolculuğuda ölüm ve doğallıkla başlıyor ve ben
yine yıldızları güneşe saklıyorum.Yorgunluğumu görün ve gelip tanıyın beni.Zamanda
yaşımda küçülüyor sonunda bebek olup öleceğim,sonsuz güzelliğimi görün.(Verin
acılarınızı bu son dileğim...)