Aşkın GünLüğü (Şiirim Büyüdü Yazı OLdu)
Aşkın GünLüğü
Oysa şehrimin en ıssız sokakLarında ben hep sana koştum..Sevmemeye dair yeminLerimi bozuyordum sesinLe…Sen gidiyordun ben sana gidiyordum..DünLerimin tümünde sen vardın ..YarınLarımada seni eksen ediyordum…YoLLar tümüyLe sendin şu köşeden sana dönüLüyor şu köşeden ruhunu görüyordum…AnLatamıyordum derin düşLerimi en geveze haLiyLe aşkı yaşadığım haLde…PeLtek oLuyordu cümLeLerim..BiLiyorum cümLeLerimi sana kuracaktım..AdınLa başLayacaktı günLer…
Şehir en kızıL haLindeydi tıpkı yüreğim gibi..Sana dair düşLerimde yağmur ormanLarım vardı..Yağmur yağmayan..
Dört mevsim yoktu artık ..İLk sen son sen..MevsimLerime satır başı oLmuştun…KızıL şehirLerde seni kızıL yüreğime hapsetmiştim…ZamanLa aLışıyor insan en acı kayıpLara seni kaybettiğimde anLadım…Sayısız cümLe kuruyordum sayısız yemin bozuyordum hasretinLe yanarken en derin acıLarı harmanLıyordum…Şimdi peLtek diLimin ucundaki cümLeLer..Sen aLıp gittiğinden beri her cümLe öyLe…Sevmekti asLoLan seviLmek ömre bedeLdi sen sevince…YasLan şimdi yüreğimin kızıLına…AL yine diLimin ucundan cümLeLeri…Ben yine köşe başLarından sana dönücem ..KaranLık sokakLarımda sana koşucam..Kırdığın sokak LambaLarını aydınLatıcam beLki yine geçersin bu sokaktan bu yoLLardan …YoLLarımdan …Aşkın günLüğünü tutuyorum,Dönüşünü bekLeyen yoLLar inşa ederken…
diLa Özen…