Yeşille mavinin buluştuğu gizli bir kıyıda oturup uzun uzun düşünmek ne güzeldir. Kendini kendine çekincesizce bir öykü dilinde anlatmak, yaşam gerçeklerinin farkında olmak ve bunu fark etmek hep bize yakışan ayrıcalıklı bir ruh dillengeci mutluluğudur.

Mavi bir gökyüzü altında tatil beldesinin sahil kumu ipeksi bir kumaş dokusu gibi duruyor. Yürüdükçe insanın ayakları altında kayıp giderken bir bu yana bir o yana sendeleyip yanında yürüyen biri olsa ve anlatımları ruhumuzdaki birliktelikle bütünlüğümüzün sadeliği olsa deniz mavisi kıyılar gök güzelliklerine yansıyan mutluluklarla dopdolu olacaktır.

Değişmez bir kural gibiymişçesine sürdürebilir yaşam değişiminin sevda güzelliklerinden iş ve toplum katmanlarının içine dönüldüğünde umursamazlık dolu bir yaşam var gibi duruyor. Mutsuzluk çağrıştıran insan manzaraları çoğunlukla nedenini anlayamadığı halde yanlı yaşam ve çıkar söylemleriyle öne çıkan insan katmanlarını bu hale getiren vurdumduymazları insanların sorgulamamasını izlemek ne kötü duruyor. Kendini geliştirme üretimle kazanmak veya emeğinin karşılığını isteme adına çaba içinde olmayıp yaşamını çıkar ve kapitalin kazanımına adayarak suskun olup armağan edilen sevdalı yaşam anlayışından uzak ne kadar zorlu bir dünya ve ülkede olduğunu bildiğimiz halde minik bir ayrılıktan sonrada olsa bir daha anlıyoruz.

Düşün dileklerimiz ve söylemlerimize yansıyan istemleri gerçekleştirmek istediğimiz temel değişim çağın ve günün şartlarına uygun ortak aklın doğrusunda olmalıdır. Taraf olduklarımız ve olmadıklarımız hakkında sadece doğruyu söyleme cesareti içinde olup toplum mutluluğu adına kuşlar gibi bir beton duvara oturup her şeye evet demek alışkanlıklarında vazgeçip gelecek kuşaklarımıza daha iyi bir dünya bırakma çabası için çalışıp aydınlıklı olmak hepimize yakışan olmalıdır.

Bedri Demirpençe