Aynaya baktığımda değişmiş olduğumu fark ediyorum.Sanki biraz daha hüzünlü bir ben var.

O FARKEDİLEN GÖRÜNTÜ, GÖRMEK VE OLMAK İSTEDİĞİMİZDİR.. NEDENSE HÜZÜN HEP OLUMSUZ ADDEDİLİR VE ÖYLE GÜZEL ÖYLE ANLAMLI İŞLENMİŞ Kİ HÜZÜN KATMERLENMİŞ ADETA..
HÜZÜNLERİNİ SEVEN HAYATI SEVİYORDUR..

SEVGİYLE...

"hüzündür en çok yakışan bize" diyen şair gibi hüznü seviyoruz sanırım...yüreğinize sağlık...

sevgili ofelya! hüzün duyarlı bir yüreğe sahip olmanın ürünüdür sanıyorum. eğer bir insan mutluluk kadar hüzünle de tanış değil se, hatta onlardan da zevk alamıyorsa zaman zaman, bir şeyler eksik demektir. "hüzünlerle büyümük" güzel bir teşbih.kutlarim. acizane ve dostça tavsiyem "hüzün hayatında zaman zaman baktığın ve yüreğini tuttuğun bir ufuk olsun. içinde kaybolduğun bir batak olmasın olurmu!" selam ve muhabbetle...