BİRİNCİ CÜMLE

• 26 Eylül 2007 Çarşamba 22:52:07

‘Olgunluğu arama yaşta,vakitsiz bir ecel bitirir;sanma genç adam ecelsiz kalır,elbet ecel ona da yetişir.’

Zayıflığın alaveresinde ki alacaklı durumunda bir pozitif umuda muhtaç yüz kıvrımının telaşlı yalvaran bakışlarını gördü onda.Madde denen dünyalık kalabalığın insan icadı ihtiyaç bahanesiyle süslenmiş hırs dünyeviliğinde sararmış benziyle ucuzuna yettirip alabildiği sigarasını çekerken buldu onu .aslında o bulmuştu onu ya tesadüf dediğimiz kendine benzerliği seçebilme ,sonradan gelişen zorda insan tanıma yeteneğiyle.
Sigaradan sararmış parmaklarıyla etrafı geniş bir daireye alır gibi işaret etti.
-Bak bu binalar ,arabalar,taş döşeme kaldırım,nasıl bir intizam,bir zekayla ,bir ustalıkla yapmış insanoğlu .Heyhat ne fayda .Bir gün her şey yerin dibine girecek .Bir gün her şey bitecek.
Sonra tütün tabakasını çıkarıp kendine düşen sarı tellerden kıyılmanmış ciğerlerinin hasretini körükleyen bir sigara sarmaya koyuldu.
-Dünyalık dedin mi bu ucuz sigardan içiyorum.Zira o Sünni plastik,kokuşmuş madde olan emekten ihraç paketlenmişlerden değil.
Yeşil yosunla kaplamış cami duvarının temelinin dibinde otururken bu adam o kadar boş yer varken gelip onun yanına oturmuştu.Gelen geçen de selam veriyor halini hatırını soruyordu yaşlı amcanın.Çaycı da hemen getirivermişti çok kaynamış katran gibi koyu çayı önüne.
-Deli der kimi bana,kimisi ermiş,kimisi de bunak.Ben neyim bir ben bilirim yalnız
,ellerime baktığım vakit,ya da yüzüme bir aynada rastlarsam hatırlarım yine kendimi.Ve etrafımda kızılca kıyamet de kopsa bildiğimi unutmam.
-Bildiğin nedir amca?;dedi genç adam.Biraz da be bileceksin be ömrünü çarçur eden zavallı köhne ,der gibi.
-Bu şehrin bir zamanlar köy olduğunu bilirim,oturduğumuz yerin bir zamanlar bir mezarlık olduğunu bilirim,şu yoldan geçen arabaların içindeki kalantorların bir vakit karın tokluğuna çobanlık yaptığını bilirim!
-Ooo ,bayağı bir yaşayan tarih gibisin cümlesinin öznesisin desene!
-Tarihten sıyrılmış ,bayağılıktan kaçmış bir ayna gibiyim.Bana bakan kendini görür.Bana bakmaya,yani kendini görmeye dayanamayanlar bana deli der!Millete zalim kesilenlerin bana deli deyip benden kaçtıklarını görenler bana ermiş der!Neden kalantor bencillerin benden kaçtığını anlattığım insanlar bana bunak der!Var sen söyle ben neyim?
Genç adam yaşlı amcayı süzdükten sonra ,taburesini yaylandırarak öne doğru iyice amcaya sokuldu:
-Hayattan hiçbir vakit zevk almamış biriyim ,hiçbir vakit kolay denen rastlamadım,tek bir bir dalım bile yok tutunacak ,olacağına dair umudumu a şu an seninle kıtlama tüketiyorum,sevdiğimi uzağım,aileme yabancıyım,arkadaşlarımın bir kısmı bana deli der,bir kısmı ermiş,bir kısmı da bunak!
-Paralarıyla satın alamayacakları şey yok sananlar benimle konuşurken hicap duyarlar cahilliklerinden ve bana bu delirmiş derler!Benim karşımda kızaran kodamanların durumunu görenler bana ermiş derler.Neden cahil kodamanların benden çekindiğini izaha çalıştığım insanlar bana genç yaşta okumaktan bunamış der!Var sen söyle ,öyleyse ben neyim?
Yaşlı amca bir sigara daha sarmaya koyuldu…

UFUK ATAMAN