Tut yüregimi..

• 22 Ağustos 2010 Pazar 05:38:57

Telli duvakli birden fazla hayal kirikligim vardi ve avuc dolusu KIRIK kalp parcasi cebim(de). ictigim her sivinin gözümden gelmeye basladigi zamanlardi...
Akordu bozuk gitar, ciplak catlak ve kisik seslerle söylenen sarkilarla daliyordum uykulara, SEN geldin...

Daha gelisinle hicbisey olmaktan herhangibisey olmaya terfi ediyordu dünyam. Sonra sen herbiseyim oluverdin..
Senden önce de A$IK ol(dum)muştum, evet ama, ilk kez ’ASK’ oluyordum ben...

Simdi anliyorum ki aşklar, acilar, bütün o ayriliklar, tüm kavgalarim, sabahtan aksama koşuşturmalar; bi hayat boyu bu dünya telaşim ve gelecek icin atilan tüm adimlar..
HEPSi, hepsi, hepsi sonu sana cikan bir cümlede acilmis parantezler, cekilmis virgüllermis meger.. Sonu sana cikacaksa, adi biz olacaksa sonundaki noktanin katlaniriz be gülüm virgüllere ve parantezlere..

Seni sevmek öyle güzel ki.. Denizler bardaga dolacak ta bir yudumda sanki, gökyüzü cigerlerime konacak MAVi olacagim..
Sanki parmaklarim adini söyleyecek ve hic bilmedigim sehirler olacak yüzüm.. Kimlerin aşkina mazhar olmadi bu dünya sanki benim sevdamla duracak... Kimlerin icini isitmadi ah bu güneş, şimdi sanki seni sevdikce dogacak...

Yildizlarla kapli senin yüregin.. sanirim ben bu yüzden kücükken de gökyüzüne dalardim.. Tanimlanamaz bir huzur kaplardi icimi ay isiginda yildizlari izlerken.. O karanlik beni cekerdi ve parildardi yildizlar.. Tipki saclarin gibi kapkaraydi iste gökyüzü ve evet tam da gözlerin ve yüzün ve gülüsüngibi parlardi yildizlar da..

Aska sevdaya sevgiye dair tüm yazilmislari cizilmisleri söylenmisleri söylemek istiyorum sana.. Ne desem yetmiyor, eksik kaliyor. Acaba diyorum bunca lafi edenler sevmediler mi hic benim kadar?

Anlatmayla anlatilacak bisey diildin ki hem sen ve hatta herseyin anlami SENDiN... Yaşamak lazimdi seni, icimdeki seni anlamak icin...
Senden önce de var miydi hayat? Hatirlamiyorum, niye? Emin oldugum tek sey var ki şimdi, sensiz yasamak hic olmamak gibi bisey.. Nefes alamiyor gibiyim ve günde belki bin defa dünyanin, gördüklerimin, konustuklarimin gereksiz ve anlamsiz kaldiklarini yakalarken buluyorum kendimi...
Sen hep varmiştin sanki ve ben sensiz kanim cekilmise dönüveriyordum işte...
Tut yüregimi, seninim sanki, tut yüregimi hadi kacacak yerim kalmasin...

Ben Leyla’sinin pesinde bir Mecnun’um.. Ne arasam ’Ask’a dair bir tek sende bulmusum..
Ben gözlerim kapanmadan en son senin sesini duydugumda daldim en güzel rüyalara ve ben senin sesinle gözümü actigimda yeniden dogmus gibi bakiyorum her gün hayata.. $imdi sensiz her yatisim gebe kabuslara, sensiz her uyanisim, her yeni gün o korku filminin devami adeta.. Sensiz ben ölmeyi ögrendim gülüm, yasamayi asla...

Hangi ruh seni duydu benim kadar derinden
Hangi gönülde yandin böyle bir yanginla sen
Ya benim gözlerimdir seni bambaska gören
Ya herkesin gözleri kör!