SON SÖZ YİNE AŞKIN!

• 22 Ağustos 2010 Pazar 02:04:26

Sevdiceğim,

Rotasını kaybetmiş bir pilot gibiyim sensiz kaldığım şu üç beş gündür….
Bir bakışın, beni havalara uçurmaya yeterken, bir sözün ise beni yerden yere vuruyor.
Güzel gözlü sevdiğim,aşkım,biriciğim,gülüm,bitanem,hayatımın anlamı,her şeyim!Sana kızgınken bile, kalemimden dökülüp etrafa saçılan sözcükler bunlar…Daha ne desem sana, nasıl anlatabilsem hislerimi.Sus dedikçe coşuyor duygularım, sel olup kalbimden taşıyor, sana da ulaşıyor ama beni sevdiğini bildiğim kalbin, nasıl da böyle yanıp tutuşmama sadece karşıdan bakıyor?
Nasıl dizginliyorsun bitanem içindeki bu bir türlü korlanmayan, küllenmeyen yangını?
Böyle olmamalı bizim aşkımız, bunu ikimizde biliyoruz ama neden hep yaşanması güzel olan anlarımızı birbirimize zehir etme telaşındayız? Nasıl kıyıyoruz bize, yaşam akıp gidiyor bak! Ne zaman öğreneceğiz ağzımızdan çıkan lafların bizi incitmemesi gerektiğini? Kırılsak bile neden çarçabuk kendimizi toparlayamıyoruz?
Nasıl biz, bir anda sen ve ben olabiliyoruz sevdiğim, bir türlü anlayamıyorum. Niçin dakikalar yada saatler sonra değil de günler hatta haftalar sonra tekrar birbirimize dönüyoruz?
İnan çok zor geliyor artık bu anlamsız ayrılıklar…
Seninleyken zaman o kadar çabuk akıyor ki! Sensiz saniyeler bile bitmek,tükenmek bilmiyor. Yaşanan ayrılıklar ise dayanılmaz sancılar yaratıyor beynimde…Ve kalbimde derin izler bırakıyor bitanem!
Yaşanılması gereken güzel günleri bir çırpıda fırlatıp atıyoruz da, nasıl böyle hüsranlarla, acılarla bu dayanılmaz ayrılıkları sırtımıza yük ediyoruz, hem de günlerce…Ne seni suçlayabiliyorum ne de kendimi tam anlamıyla. Bazen sen buluyorsun sudan sebepler bazen de ben ayrılık adına…
Biliyorum artık, bu ayrılıklar daha da alevlendiriyor aşkı ! Alev alev yanıyor yüreklerimiz!
Aşk açmış kucağını tekrar bizi çağırıyor, sevdiğim! Hadi koş gel, sıyrıl artık tüm gereksiz sebeplerden…Bırakıyorum artık bende sırtımda taşıdığım bu ağır yük çuvalını…. Senden gayrısını ne bilmek ne tanımak istiyorum. Ne de senin içinde olmadığın bir cümleyi duymak istiyor kulaklarım!
Sensiz yenilen ekmeğin,aşın, hiçbir şeyin tadı yok,sensiz geçen günlerin bir anlamı yok, inan ki yok biriciğim yok!
Yüreğimize ne zamana kadar taş basacağız böyle?
Bu bizi bitiren ayrılıklara dayanamayıp kaç kez geri döndük bitanem? Olmuyor işte, biz olmadan hiç bir şeyin anlamı yok gözlerimizde…Ne kadar dayanabiliyorsun bensiz, sana hayatın sunduğu tüm eziyetlere, bütün güzelliklere?
Tarih tekerrürden ibarettir derler, ne de uyuyor bizim aşkımız buna! İçimdeki yangınlar artık dıştan bile görünür hale geldi. Baktığım her yerde seni görüyor, konuştuğum her söz seni aklıma getiriyor, dinlediğim her şarkıda seni buluyorum bitanem!
Azapların en büyüğünü yaşıyor gönlüm yokluğunda.
Şu seni seven, her atışında sen diye haykıran zavallı kalbim sensizliğe ne kadar daha dayanır, bilmiyorum bitanem. Hasretinle yanıp kavrulan gönlüm, çığlıklar atarak beynime hükmetmeye çalışıyor. Israrla hayır ona dönmemeliyim diyen isyanlar içindeki beynim, bu duruma ne kadar daha dayanır?
Zamanını kestiremiyorum ama bu sancıların beni sürükleyip gidip bir kenara atmasından korkuyorum. Artık bitirelim, içimizdeki bize işkence eden tüm yaşanmışlıkları…

Bırakalım sözleri de gözlerimiz konuşsun sadece…Alev alev çağırsın dudaklarımız bizi, bize!
El ele, göz göze,diz dize oturalım yeni bir aşk masalı yaratalım, gerekirse yazalım bitanem!

Var mısın?
Bak ben soruyorum bunu sana…
Giderken ardına bile dönüp bakmayan ben, sana geldim.
Senin için geldim.
Bütün kötü sözlerini bir kalemde sildim de geldim.
Tüm kavgaları, ayrılıkları, hasretleri özlem ateşiyle yaktım da geldim.
Sana seni seviyorum demekten çekinmeyen beni getirdim.
Artık yok, gözlerimizde umutsuzluğa yer!
Artık ayrılıklara yer yok gönlümüzde!
Artık yok, sözlerimizde sitem!
Artık yok, sen ve ben! Biz varız artık biz!
Aşkların en büyüğü olmalı kalbimizde artık bizimle her yerde!

( Aşk, tekrar bizi kucaklamaya fakat hiç bırakmamaya ne dersin? )

BETÜL YATAĞAN 05.07.2010 / 03:40