ÇIĞLIK

• 19 Ağustos 2010 Perşembe 15:14:38

Havada hiç ses yoktu. Her yer ürtütücü bir sesziliğe mahkum olmuştu. en ufak bir rüzgar en ufak bir cıtırtı yoktu. Karanlık bir ormanda koyu bir fon oluşmuştu. ve bir anda bir cığlık sessizliği bıcakla kesti. Kan dondurucu bir ferhattı bu once tiz perdeden sonrada son soluktakı son nefes gibi tuyleri urperten bir hırıltı ile biten. sonra gene havada sesizlik . Ürtüktücü tedirgin edici bir sesizlik oldu. Bir adam bir anda bir ağaç gölgesinde belirdi her tarafı kan içinde ellerinden kanlar damlıyordu gözleri kısılmış hırsla nefes alıyordu . Sağ elinde buyuk bir bıçak az once yaptığı işin yansımasını taşıyordu sesiz urkutucu ve karanlık ormana. Adam yuz hatlarında hiçbir kıvrım oynamadan boşluğa bakıyordu. Koyu siyah gözleri ve koyu siyah saçı siyah pardosusune yayılan kanlar ile oylece tiksindirici bir boş bakış attıp iğrenc bir kahkaha kopardı. Sesizlik içindeki orman bu seferde adamın iğrenç sesini taşıdı derinlerine

karanlıklarına adam kadar karanlık orman orman kadar karanlık adamı kucakladı.

Ellerinde kanlar pardosüsü üstünde kan parçaları ile adam işini yapmıştı işte artık kadın yoktu. ve adam hızlıca yuruyerek ormandan cıktı. Arkasına bile bakmadan hızla arabasını tek şeritli patikadan aşağı doğru surdu.

Ardında son bir sesizlik karanlıklarda kaldı. ve kadının cansız biçare direnmek için uzanan yanlara duşmuş elleri parmaklarında kan damlaları boğazından fışkıran kanlarla oracıkta kadın yapayalnız yatıyordu artık....Adam seri katil olarak cinayetlerine yeni bir ek yapmış ve mutluluktan tiksindirici guluşu gene yuzune yansımış sekilde arabasını patıkadan surmeye devam etti. Kimse onu yaklayamamıştı daha sadece bu orman sırlarını biliyordu. Gururla sırıttı. Pis dişleri ve pis guluşu kadının sonsuzlukta yankılanan o son çığlığına karıştı...