AH İSTANBUL SANA NE DESEM

• 19 Ağustos 2010 Perşembe 15:06:14

NE ZAMAN BİR VAPUR GÖRSEM

ne zaman bir vapur görsem
hep İstanbul gelir aklıma

bir martının kanadında
yoksul ve çok çocuklu bekçi gibi
çığlık çığlığa

ne zaman bir vapur görsem
hep İstanbul gelir aklıma

kırık simit tezgahında
yaşlı simitçinin simit satıp ilaç aldığı
bozuk paralarında

ne zaman bir vapur görsem
hep İstanbul gelir aklıma

bakıp dikiz aynalarımdan
fötr şapkalı birisini arar gözlerim
arar bulurum ya sonunda

darulacize koridorunda
beni kendi kızı sanıp,
bu son vapur muydu der sarılır boynuma

elleri ellerimde nasıl da gülümser
baktığım zaman fötr şapkasına
sus pus olurum,ağlayamam

ne zaman bir vapur görsem
hep İstanbul gelir aklıma

vapurun ilk ıslığında,ilk dumanında
yoluna yokuş deyip de yakalamadığımız
varoşlarda kaybolup gidenler gelir

ne zaman bir vapur görsem
içindekiler acaba el mi oldular der
el sallarım giderler

ne zaman bir vapur görsem

hep İstanbul gelir aklıma

. . .

AH İSTANBUL HANİ NEREDESİN ?

SENİ GÖREBİLMEK İÇİN FOTOĞRAFLARA MI BAKMAK GEREKİYOR ?
YA DA ŞİİRLER YAZMAK,YENİDEN RESMİNİ Mİ ÇİZMEK...!

FAKAT OLMAZ Kİ NE O SEN SENSİN,NE DE ZAMAN AYNI ZAMAN.ŞİMDİ ANLATSAM YA DA SENİ KARALASAM,HANİ VAR YA SEN BİLE KENDİNİ GÖRSEN GÜLERSİN.

Neyse hadi boşver,nasılsın iyi misin,ya çoluk çocuk!

Yaşlılarını sormaya korkuyor insan.Biliyorum çoğu DARULACİZE’de.Şimdi başını nasıl da öne eğersin vay be İstanbul.Oysa eskiden evin reisi onlar değil miydi ya ESKİ İSTANBUL ?

Şu sizin çoluğu çocuğu sorsam dedim,nasıllar.Geçenlerde gördüm üstleri başları yırtık pırtık,ellerinde tuhaf birşey gece vakti İstiklâl’de ne işleri var öyle.Hayırdır paran mı yok çocuklara üst baş almıyorsun,yıkayıp giydirmiyorsun.Oysa eskiden kırmızı rûgan papuçlarla yatırmaz mıydın oğlum yahu sen onları hayret valla ESKİ AH İSTANBUL AHH ?

Bir de senin hatunu gördüm,elin evinde cam siliyordu.Kardeşinin evi falandır dedim önce durakladım oyalandım oralarda.İşinin bitmesini bekledim,bitmedi.
Bizim köşedeki Bakkal Remzi Efendi vardı ya ona uğradım,bakkal amca ölmüş,oğulları işletiyor dükkanı.Numaradan bir gelincik istedim güldüler,Gelincik gelin oldu haberiniz yok mu dediler.Peki dedim şu cam silen kadını tanıyor musunuz ?Hee ne olmuş.Para kazanmak için evlere cam silmeye gidiyor.Nasıl utandım bilsen,onun cam silmesinden değil haa,kendimdem.

Gördün mü İstanbul bu devirde kimsenin namusunu kurtarmaya uğraşmaya çalışmayacaksın!Yoksa sen demir parmakların ardındayken senin hatununa al bu fistanı da sen giy diyen oluyor mu.?Yoo,tam tersi gel şu camı sil diyen oluyor değil mi İstanbul

AH ESKİ İSTANBUL hani hatunlar SULTANDILAR ?

Hani senin fötr şapkalı beyefendilerin,hani onun kollarındaki cicili bicili hanımefendilerin.
Şimdi başka evlerde temizliğe mi başladılar.

Hani kırmızı rûgan papuçlu çocuklar,şimdi sokaklarda esrara mı başladılar.
Nerede değer verdiğin yaşlılar,şimdi yapayalnızlar.

AH İSTANBUL NE DESEM,RESMİNİ Mİ ÇİZİP SANA GÖSTERSEM.

Hani vakit bulursan KAPKAÇÇILARINDAN buyur gel de uğra birer demli çay içelim, Arnavutköy’de DERTLEŞELİM,Kuzguncuk’ta SOHBET edelim.

KIZKULESİ henüz yerindeyken hadi yetiş de gel bir çay da orada İÇELİM.
SENi nasıl özledim bilsen ESKİ İSTANBUL...AH İSTANBUL.

19 - 8 - 2010