Ağustos Cesetleri Ve Karınca

• 18 Ağustos 2010 Çarşamba 02:18:41

Ölmekle intihar etmek arasındaki ince çizgiyi daha da traşlıyordu denizden çalınıp sertleştirilmiş kumların birbirine sarılma isteği. O gün Onyedi Ağustos... Kaçıncı kez ölüyordum hatırlayamadım korkudan. Bugün de öyle. Bütün hatırlayamadıklarımı ölümü bol korkulara rüşvet verdim. O gün Onyedi Ağustos. Ben, dört değerl...imi kaybettim. Bugün de öyle. Mafyasına peşkeş çekilen organlar, organların sahibi insanlar ve bir moloz dağının arasından dışarıya fırlamış, avcunda çimento tozuna bulanmış bir oyuncak bebek olan el. Kusursuz ama tek kusuru katillik olan bir ressamın devasa bir tuale işlediği Elli bin parçadan oluşan resim. Pek de güzel.

O gün birçok ilke tanık oldu oyulmuş gözlerim ve kopartılmış nakil kulaklarım. Beton yığınlarının öfkesini gördüm ilk kez ve demirler de konuşuyormuş, bana bundan hiç bahsetmemiştin Jose. Sahi betonlar, demirler konuşur muydu? Konuşursa canı mı çıkardı insanın? Ya da organları başka bir bedene mi taşınırdı ölüm ayini yarım kalan bir kadının. Böyle olunca insan ne yapsa şaşırıyor Jose. Hangi organa sarılsa, hangi uyuşturucuya mahkûm olsa ya da hangi silahı tercih etse... Bugün, kaçıncı kez ölüyordum hatırlamam. Ölümlerimi hatırlayabilecek kadar ayık gezmedim ilk öldüğüm günden beri. Onu hatırlarım. Hatırlarım ama işime gelmez, kulak arkası yaparım bir dal sigara gibi. Bir kaza kurşununa kurban gidersem ölürüm. Kendimi kurşunun önüne atarsam intihar. Ne garip! Eylemler aynı: Ölmek. Malzeme aynı: Sıcak bir kurşun, litrelerce ılık kan, darmadağın olmuş bir beyin ve alın kemiği yuvasını terk etmiş bir kafatası.

Şimdi çıkıp gel hadi. Bir başkasının vücudunda faaliyet gösteren organların olmasın fark etmez. Böbrekse ben vereyim ikisini birden, hadi. Gözlerimi de veririm hem zaten sen severdin. Dağılmış beynimi de toplarım kaldırımın üzerinden. Kurşunları da soğuturum. Orada kimse var mı? Yukarıda, yanında... Sesimi duyan var mı? Tanrım? Abla? Ah, hadi ama rol yapma. Küçükkende böyle korkuturdun bıkmadın mı?

O gün Onyedi Ağustos’du. Ben ilk kez öldüm. Bugün de Onyedi Ağustos... Bu zamana kadar mükemmel öldüm, sürekli öldüm. Herhangi bir Ağustos’da yine öleceğim....

Sesimi duyan var mı? Orada kimse var mı? Abla?

//Dedde.