Güneşe Yürümek

• 17 Ağustos 2010 Salı 09:52:19

Güneşe yürümek için sabah erkenden uyandı cocuk.

Güneş onun hep erişmek istediği merak ettiği bir nesne idi. Misketleri ile oynarken hep sarı rengi seçerdi çocuk.Nedense sarı ona hep eneji hayat ritmi veriyordu.Kucuktu merak ediyordu neden sıcaklık oluyordu guneş gelince ve neden etraf aydınlanıyordu. Bunu anlamak için dün gece yattı ve sabah dedi Güneşe yürüyecegim .

Evet sabah oldu dei erkenden kalkmıştı babasın ve annesine birşey soylemeden ayakkabılarını giydi kapıdan dışarı cıktı. Daha cok erkendi mahallede kımse yoktu sadece kuşlar vardı sokaklarda.Çocuk kuşlara baktı ve yürüdü güneşe doğru kuçuk adımlarla.Ama kendinden emindi güneşi yakalayacak ona soracaktı sen neden sıcaksın sen neden içimi ısıtıyorsun neden sen olunca ben mutlu oluyorum sen yokken yuzunlu neden hersey senle canlanıyor. Yürüdü yoruldu koştu durdu ama nedense bir zaman sonra anladı ki guneşe erişemiyordu ona sorularını soramıyordu .Bir duvara tırmandı ellerini güneşe doğru kaldırdı gözleri kamaştı terlemişti susadığını hissetti. Yutkundu çocuk ve güneşe doğru bağırdı.

Sen neden benden kaçıyorsun sana neden kımse ulaşamıyo sen yoksa kimseye kendini sevdirmiyormusun ben seni çok seviyorum neden benden kaçıyorsun dedi.

.......Seneler sonra o cocuk buyudu kocaman bir adam oldu adam oldumu şüphelide ama o hala guneşi arıyor ve hala onu sevmeyı......