Elleri titriyordu,gözlerinden sicim gibi yaşlar akmaya başladı.Zavallı Buse hiç bir şey diyememişti olanların karşısında sadece ve sadece;

-"ama ben ama ben,birşey yapmadım ki"
diyebildi...

Serkan çoktan kayıplara karışmıştı,ardından öylece bakakalmıştı,genç kadın.

-Of bu ne ya !

dedi birden elinin tersi ile gözyaşlarını silerek,

-Bu ne böyle mubarek gün kafası atan bana çatıyo oh ne ala memleket,iyi valla ben napim,kime çatayım,töbe töbe...

Serkan biraz evvel genç kadını ölü gibi durmakla ve çok kapalı olmakla suçlamış sonrada ;

-aman neyse !?

diyip çıkıp gitmişti evden...

Canı sıkkındı Serkan’ın işyerindekilerle hafif tartışmıştı,Buse sordu;
-hayatım ne oldu kötü birşey mi var!?
önce ;
-hiç birşey söylemeyeceğim
dedi eşine sonra eşinin ona göre soytarılık eşine göre ise moral düzeltme çalışmalarından sonra azda olsa anlattı,ama kadının her hareketinde bir kusur buluyor kızıyor söyleniyordu,ama suç Buse’nin değildi ki.

Ne yapsındı karşısında soytarık yapıyor eziliyor Serkan’ın kırmalarına karşın bir şey olmamış gibi gülümsemeye çalışıyordu,ama o da kadındı sonuçda sevmek sevilmek tatlı sözler duymak istemek hakkı değilmiydi.

Serkan hiç bunlarla ilgilenmiyordu bile kırk yılın bir başı çıkardı ağzından gülümler birtanemler...

Ağladı...

Ağladı...

Ağladı...