İNSAN

İnsan hatalarla yaratılmış, güzelliklerle donatılmış bir varlıktır. Beşer olması hasebiyle zaman zaman şaşar ve düşer. Bazen irade dışı bazen nefsine hakim olamayıp günah işleyebilir. Suç işleyen kimse hemen tövbe ipine sarılmalıdır. Allah! Azze ve celle pişman olmuş kulunun halis duasını kabul eder. Hatta yalvarıp boyun büküşü, ağlayıp gözyaşı döküşü şanında kabul görür. Ancak tövbeye güvenip günahlar sık sık tekrarlanmamalı. Aksi halde bu hal panzehire güvenip zehir içmeye benzer. Kul her zaman uyanık olmalı. Ruh, nefs ve şeytan üçgeninde ruhunu başarıyla temsil etmelidir. Ruhun gıdası iman ve güzel ahlakla bezenmesidir. Cenabı hak bir ayetinde derki: "Yer yüzünde günah işlemeyen kavim kalmasa oraya bir musibet yolarım ki kullarım beni sık sık hatırlasınlar diye. Salih kullarımın yakarışları bana pek hoş gelir buyuruyor." Bu nedenle kullarının kendisini sık sık hatırlamasını ister.
Allah (c.c) hu. kulunun duasına ihtiyacı yoktur. Ancak tüm kainatın varlığın sebebine yönelmesini ister.
İnsanoğlu değişken bir yapıya sahiptir. Bugün kötü gördüğünüz birisi yarın sizden daha iyi, iyi gördüğünüz birisi ise daha kötü olabilir. O halde önyargılı olmamalı. Dost ve arkadaşlar iyi seçilmeli. Olumsuz kimselerden uzak durmalı. Bazı istisnalar vardır. Onlar takdire şayandırlar. O kimseler yüreği geniş lisanı hoş kimselerdir Yunus misali. Onlar herkese yaklaşıp gönül hazinelerinden inciler saçarlar. Mutlaka o incilerden kapanlar olacaktır. Böylesine ulvi bir görevi üstlenen insanlar halk yanında müstesna yerlerini alırken, Hakk yanında doruğa ulaşacaklardır.

Ey nefis! nasib al sen bu ummandan
Er geç yollar hakka çıkacak bir gün
Allah! bir Resul hak, güç al imandan
Dostların arkandan bakacak bir gün

Rabia Barış