GÖZYAŞLARIMLA GELEN MERHABA (SENDEN ÖĞRENDİM VE BEN)

• 9 Ağustos 2010 Pazartesi 18:07:35

BİRGÜN, BİR ŞARKININ HAYATIMI BAŞTAN AŞAGI DEĞİSTiRECEĞİNİ SÖYLESELER Dİ EĞER ASLA İNANMAZDIM. SENDEN ÖĞRENDIM. Sevgili (FUNDA ARAR).In bu şarkısını dinlediğimde,
Bütün gün ağladım. Hem dinledim hem ağladım. Hani derler ya “gözlerim patladı ağlamaktan” diye. Aynı bu deyime uygun ağladım, ağladım, ağladım. Kana kana , doya doya. Meğer ne kadar çok ihtiyacım varmış ağlamaya , meğer ne kadar çok ihtiyacim varmış içimde birikenleri boşaltmaya. Hiç korkmadan, hiç utanmadan içimi boşaltıncaya kadar ağladım. Tek başına. Hiç bir omuz aramadan, başımı yaslamaya. Sonuçta her insan yalnız değil midir aslında? Her damla gözyaşımda içerimin zehirini akıttım, buzunu çözdüm.

An geldi kendime acıdım, an geldi, hayatıma giren insanlara acıdım, ömrümü verdiğim!!!!.. O kadar çok şeyleri yaşadım ki !, her damla gözyaşımda . O kadar çok şeyleri tarttım, ölçtüm, biçtim ki…Kimilerini akladım gözyaşlarımla kimilerini tamamen yok ettim temizledim hayatımdan, ömrümün çoğunu onlara vermiş olsam bile. Bir daha hatırlamamak üzere, en ufacık bir leke kalmamak üzere, tertemiz ettim yüreğimi….

Ve, biz insanlar ne kadar benciliz ne kadar sevgi yoksuluyuz bunu anladım. Zavallıyız desem daha mı doğru olur acaba ? Sevgisizlikle nelere gebe bırakıyoruz koskoca ömrümüzü. Hepimiz unutmusuz “Tatlı söz yılanı deliğinden çıkarır ” deyimini..Çoğumuz bencilce saklamışız sevgimizi. Vermek istesek te fırsat verilmemiş . Gömdürülmüs yüreğimize. Kalp kırgınlıkları ağır basmış…

Oysa bir tatlı söz, sevgiyle dolu bir bakış, neler yaptırmaz ki insana. Yıllar, belki, saklanan sevgiler, belki de sevgisizlik yada yaşananlar, yada yaşayamadıklarım o kadar katılaştırmış ki beni. Gözyaşlarımla kalbimin yumuşadığını hissettim. Eridi buzlarım. Hep korktum gözyaslarımı göstermekten başkalarına, kimi insanlar silah olarak kullanıldıklarını öğrenmişler gözyaşlarını, belki de ondandı hep saklamalarım. Yastıklara sığınıp ağlamalarım. Oysa ne kadar yanlış bir düşünceymiş…

Gözyaşları acizliği değil bilhassa gücü gösterirmis. Yıllarca, gözyaşlarımı saklamakla sevgisizliğe itilmis olduğumu anladım o gün . Oysa, bir insanin ağlayabilmesi onun insan olduğunu göstermez mi?
O gün insan olduğumu anladım yeniden. Kaskatı kesilmis duygularım yeniden doğdu . Ve ben yeniden, merhaba diyorum hayata., yepyeni bir baslangıçla insan olarak sevgi dolu olarak yeniden merhaba herkese. Doğan güne , Ay’a, yıldızlara , tüm insanlara, Sevenlere , sevmeyenlere Anlayanlara, anlamayanlara, anlaşılanlara anlaşılamayanlara

MERHABA hepinize