Hava çok sıcak canım yemek yapmak istemiyordu.Ama kızıma da bir şey hazırlamam lazımdı. Hemen iki domatesle melemen yapayım ona, bugünlükte böyle olsun diye geçirdim aklımdan.Mutfağa gittim dolaptan iki domates iki biber aldım elime aklıma bir şey geldi.
Hani hepimiz hiçbir şeyin tadı yok diye şikayet ederiz ya...Hatırlıyorum da çocukken annem şeffaf torba içinde üç dört adet domates bir iki adette biber alırdı pazardan.’’Henüz turfanda herkes siftah etsin diye bu kadar, bu kadar torbalara koymuşlar satıyorlar’’derdi. Düşündüm, o zaman onlarla yapılan salataların tadı bir başkaydı.İlk lokmada ‘’siftahı bizden bereketi Allah tan’’ dedirtirdi annem. Hem bolluk bereket hem de lezzet vardı. Acaba onun için miydi.Zamansız bir istek içinde ‘’seninki si zemheride hıyar özlemek gibi ‘’ denirdi
Şimdi hıyarlar hiç özlenmiyor.Onun için de tadı yok.Yıl on iki ay bulabilirsin.Ne kadar adı salatalık olarak değiştirilse de hıyar hıyardır.
Hiç bir şeyden sanırım bu yüzden tat almıyoruz. Aslında sanmıyorum eminim bundan dolayı…Herkes mutsuz hiç kimse tat almıyor. Çünkü eskisi gibi emek harcanmıyor,beklenmiyor,özlenmiyor. Her zaman her şeye sahibiz.
Örneğin biz hepimiz anne babalar olarak çocuklarımızı mutlu edebilmek adına kendimizi parçalarız.Onlara elimizdeki imkanları zorluyarak her şeyin en iyisini, en güzelini, hatta biraz da abartarak en pahalısını almaya, yapmaya çalışırız..Mutlular mı peki? Hala mutsuzdurlar hala sıkılıyorlar dır.Neden ? çünkü emek yok çaba yok en önemlisi de özlemek yok.bizler saten onlara en güzelini hemencecik sağlıyoruz. Mutlu olmaları için uğraşırken farkında olmadan mutsuzluklarına yol açıyoruz. Kendileri emek verse uğraşsa çabalasa hatta birazda özlese kavuştuğu zaman nasılda değerli kıymetli olurdu oysa.Özleşen iki sevgili gibi kavuştuklarında mutluluktan ayakları yerden kesilir. Kolay ve her zaman elimizde olan hiçbir şeyin ne değeri ne lezzeti vardır.
Sahi, sevgili dedim de aynı şeyler arkadaşlıklar,dostluklar, aşklar içinde geçerli değimlidir?Hep deriz ‘’nerde eski dostluklar,eski aşklar’’
Evet onlarda yok artık. Kalmadı kaldırmadık.Yine bizler yok ettik.Sağ olsun cepler,wapcamlar sayesinde arkadaşlarımızı, dostlarımızı, aşklarımızı özlemeye zaman yok.Hem bunlar sayesinde günümün insanı o kadar kolay arkadaş, dost, aşk bulabiliyor ki aramaya da gerek yok.Her an her dakika bulmak mümkün. İste yeter ki.. Ama sonunda yine aynı nokta. Ne kadar değerli?, ne kadar kalıcı?,ne kadar haz verici? Bu tartışılır.Bunların üzerinde aslında daha çok konuşulur aslında ..
Ama bir gerçek daha var hemen kalkıp melemeni yapmalıyım çocuk açlıktan ölecek.
Bana ne ben istemiyorum arkadaş!!ben eskideki gibi zor sevgili, özlenen dost,sesini telefonda duyunca çığlık atacağım arkadaş, poşette satılan ilk yediğimde siftahı bizden bereketi Allah tan dediğim domatesi istiyorum.

Herkese siftahlı günler dilerim.. siftahı olan her şey daha değerlidir..
AYŞE GÜRSOY.