Bir çift kanadını çırparak uzaklaşıncaya kadar hiç farkında değildim orada bulunuşunun.Ne zaman ki tüm beyazlığınla uçuverdiğinde pencere önündeki güvercin,hastane yatağında solgun görünen bedeni de bembeyaz kesilmişti artık.Can uçmuştu!Tüm bedendeki kanı, O’nu daha fazla yaşatmak için yaşam siklüsüne dönerken oluşan pamuk beyazlığı,o son anlarda yüzüne doluşup elmacık kemiklerinde allık oluşu nasıl da bir güzellik katmıştı.Ölüm hali güzelliği!Ölümü dahi güzellikle karşılamış son hallerini dimağlarımıza tablolaştırmıştı.Biliyorum kabullenmek zordu,ama öğrettikleriyle bizde yaşayacaktı,emanet ettikleriyle teselli bulup yaşayacaktık.

Şimdi,onca zaman geçtiği halde,sabah pencereden yine onları seyrederken hatırlamadan edemedim.Kanatları özgürce çırparak uçuşlarının beni yine o güne götürüşünde nedendir bilinmez acılarım donmuş gibi.İçim acıyor ama hissetmiyorum.Anılarımdaki tozların alındığı her yılki gibi bir gün.

Bugün senin günün!Sen yoksun sanma!Her annede görürüm seni,her annede bulurum.Yemyeşil ve yüksek selviler arasında yatağında toprağını havalandırıp uçuştururken bu güzel çiçekleri de sana getirdim,sen seversin diye.

Nasıl özlenmezsin ki!Sıkıntıların dindiği sinende dinlendiğim saatleri.

Sana gurur olsun diye söylüyorum;ben yine o benim çocukluğumda iken bırakıp gidişinde kalan.Yine o çocuksuluğum hakim bana,senin gördüğün son andaki gibi.Yıllar saçlarıma aklar düşürse de,evlenmiş,çoluk çocuk da olsa hayatımda,ben yine o benim,tıpkı fotoğraf karesi gibi donmuş andaki halim.Göz yaşlarım,sana akıp giden duygularım.Kapladığın benliğimdeki sevgin,insan sevgisine dönüştü hani sendeki hep var olan.

Bugün de seni andım yanağımdan kayıp giden göz yaşlarım aynı zamanda seni düşündüğümdendir,senin benim annem oluşundaki mutluluğumdur.

Tüm Annelerin Anneler Gününü en içten duygularımızla kutladığımız bu günde,Annelerimizle en güzele……..