BİR UMUT

• 3 Ağustos 2010 Salı 23:13:00

O kadar zor ki aslında içimdekileri dökmek ve bir o kadar zor beni anlamak ben bile anlayamazken kendimi. Ve en zorudur bunları beceremezken ben, başkasının anlamasını beklemek.Yaşanılan ne varsa geçmişe dair yaşanmamış kabul etmek işte en zoru bu bence. Her şeyi göz ardı edip her yeni doğan günde yeni bir acı çekmek. Yaşanılan onca şeye rağmen acemi olmak hayata karşı. Her defasında yeni bir hayal kırıklığı yeni üzüntü. Buna rağmen ya olursa diyoruz, umut arıyoruz her daim. Bir umut…
Gözlerimiz onu arıyor, yüreğimiz küçücük bir umut için çarpıyor. Yeni doğan her gün yeni umutlar yeşertiyor içimizde kıpır kıpır. Yine aynı son, yine aynı hayal kırıklığı… Hayal kırıklığı zincirine yeni bir halka ekliyor ve artık umut etmek istemiyorsun..
İstememek yetmiyor oysa. Çünkü;
Umuttan başka bir dala tutunabilir mi?
Umut etmeden yaşayabilir mi insan?
Bir umut…
Tıpkı küçük balığın hikayesindeki gibi…
‘‘Küçük balık yiyecek bir şey sanıp hızla atıldı çapariye. Önce müthiş bir acı
duydu dudağında. Gümbür gümbür oldu yüreği, sonra hızla çekildi yukarıya.
Aslında hep merak etmişti, denizlerin üstünü. Neye benzerdi acaba gökyüzü.
Bir yanda büyük bir merak, bir yanda ölüm korkusu. "Dudağı yanıklar" denir,
şanslıdır onlar. Hani görüp de gökyüzünü, insani, oltadan son anda
kurtulanlar. Ne çare balıkçının parmakları hoyratça kavradı onu.
Küçük balık anladı yolun sonunun geldiğini. Koca denizlere sığmazdı, oysa
simdi yüzerken küçücük yeşil leğende cansız uzanıvermiş dostlarına değiyordu
minik yüreği. insanlar gelip geçtiler önünden. Bir kedi yalanarak baktı
gözünün içine. Yavaşça karardı dünya, başı da dönüyordu. Son bir kez düşündü
derin maviyi, beyaz mercanı, bir de yeşil yosunu.
İşte tam o sırada eğilip aldım onu, yürüdüm deniz kenarına. Bir öpücük
kondurdum başına. Sade bir törenle saldım denizin sularına. Bir an öylece
bakakaldı, sonra sevinçle dibe daldı gitti, tüm kederimi söküp atarak.
Teşekkürü de ihmal etmemişti, birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma
bırakarak. Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme.
Sorar gibiydiler, neden yaptın bunu diye..
"BİR GÜN" dedim, "BULURSAM KENDİMİ YEŞİL LEĞENDEKİ KÜÇÜK BALIK KADAR ÇARESİZ, SON ANA KADAR HEP BİR UMUDUM OLSUN DİYE.."