DİLİMİZE SAHİP ÇIKALIM!

• 3 Ağustos 2010 Salı 12:28:15

Geçenlerde okuduğum bir yazı çok hoşuma gitti. Olayın aslını o kadar güzel özetlemiş ki. Bunu sizlerle paylaşmak istedim. Bir iki cümle de kendi düşüncelerimi ekleyerek…
Bir milletin dilini kaybetmeye başlayınca bir papağana dönüşeceğini ifade eden bir yazı.
Bir dilin gelişimi kendi çevresinde olmalıdır. Kendi haline bırakmak gerekir dili. Bunu derken sakın yanlış anlaşılmasın. Tabi ki diğer dil ve kültürlerle etkileşim halinde olmak gerekir. Güzel olan, ihtiyacımız olan her şeye kapı açmak, kabullenmek illaki lazım. Fakat önümüze gelen her şeyi kabullenmek değildir bu.
Çok değil. Daha yakın zamanda turistik yörelerdeki tabelalar ve levhalara karşı kızgınlıkla bakarken bugün mahallemizdeki bakkalın, marketin bile ismini söylerken zorlanır hale geldik. Şimdi soruyorum size:
Nedir bunun adı?
Dil gelişimi mi?
Etkileşim mi?
Hayır değil. Dil gelişimi bu kadar hızlı olamaz. Ve bütünüyle kabul edilemez.
Bizleri Orta Asya’ya sürme hayali suya düşünce Avrupalıların Kurtuluş Savaşı ile, şimdiki amaçları dilimizi ve kültürümüzü toptan yok ederek bunu gerçekleştirmektir amaçları.
Bu oyuna gelmeyelim lütfen. Meydanlarda kazandığımız savaşı bu şekilde kaybetmeyelim!
Şimdi buyrun görelim birkaç yılda dilimizin nereden nereye geldiğini..

Yıl: 1965
"Karşıma aniden çıkınca ziyadesiyle şaşa kaldım..Nasıl bir eda takınacağıma hüküm veremedim, adeta vecde geldim.Buna mukabil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni fevkalade rahatlatan bir tebessüm vardı..Üstümü başımı toparladım, kendinden emin bir sesle ’akşam-ı şerifleriniz hayrolsun’ dedim"

Yıl: 1975
"Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım..Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi.Ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı.. Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle ’iyi akşamlar’ dedim"

Yıl: 1985
"Karşıma aniden çıkınca fevkalade şaşırdım..Nitekim ne yapacağıma hüküm veremedim, heyecandan ayaklarım titredi.Amma ve lakin kısa bir süre sonra kendime gelir gibi oldum, nitekim yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm vardı..Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle ’hayırlı akşamlar’ dedim"

Yıl: 1995
"Karşıma birden bire çıkınca çok şaşırdım..Fena halde kal geldi yani..Ama bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim..Manitayı tavlamak için doğruldum, artistik bir sesle ’selam’ dedim"

Yıl: 2010
"Abi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yani..Oğlum bu iş bizi kasar dedim, fena göçeriz dedim, enjoy durumları yani..Ama concon muyum ki ben, baktım ki o da bana kesik..Sarıl oğlum dedim, bu manita senin..”Hav ar yu yavrum?”

Yıl: 2025
"Ven ay vaz si hör, ben çok yani öyle işte birden..Off, ay dont nov abi yaa..Ama o da bana öyle baktı, if so aşık len bu manita.. ’Heeey beybi’…

Sonuç olarak:
Günümüzde kimi topluluklar millet olmak için, milli kimlik kazanmak için tamamen uydurma dillerin peşinde koşarken, onlardan medet umarken; bizler hemen hemen kendi tarihimizle yaşıt olan dilimize sahip çıkamıyoruz. Hatta yok olmasını seyrediyor, müdahale etmiyor ve çoğu zaman alkış tutuyoruz.
Geleceğin emaneti olan dilimizi bu kutsal emanete sahip çıkarak gelecek nesillere tertemiz ve sapasağlam teslim etmeliyiz.

DİLİMİZE SAHİP ÇIKALIM!