Bir nefes çekeyim derinden dağlanan ciğer iklimime mor marpuçlu nargilemizden.. En alasından,ohhhhhhhh.. İçine az biraz aroma da ekledik mi, şöyle yasak elmalı.. Sofram tamamdır, değmeyin keyfime. Kaf dağından kuş sütü getirseniz kime ne ? O burada.. benim masal ülkemde. Sakladım gizlime, sonu bitmek bilmeyen sessizlik isteğime.

Tüttür nargileyi. Konuşmaya ne hacet ? Boğum boğum gürlesin nefesin saç diplerime. Ne kin, ne düşmanlık, ne ağlama krizleri, ne hastalık nöbetleri, ne anti depresanlar, ne yıllar, ne yollar, ne esirgenen bir selam.. yalnızca çağla bana.. Bir tango tutturalım ardından. T-an-go.. Gideceğin ordan belliymiş de; etmeye cüret ettiğimiz danstan.. önce çevir beni, salla.. darmağın saçlarım rüyalarında. Bu günahda bizim olsun, şerefimize..

Sensizliğe tövbe etmiş tüm duyularım nargilemizin külleriyle avunmayı deniyor.. Közler tükendikçe kalkasım gelmiyor soframızdan. Bitmeyecek bu nargile, bitirmeyeceğim. Şimdi ise aynı yarıda kalan soluklarım gibi yarım yamalak son dumanı üfleyip masamızdan kalkmayacağım ! Saat geç olur, aylar geçer, yıllar terk eder.. nargilem duman duman ciğerlerimde sönmez.

- “ Gitmeliyim”

Vakit geceyarısı diye gitmek için izin mi istiyorsun ? lütfen, izin vermiyorum bu sefer. Israr etme..

- “ İmkansızlaştırma”

Başka diyarlarda mı devam edeceksin bana söylediğin türkünün nakaratına ? Başka kulaklara üfleyeceksin yani yorumunu ? Ya nargilemiz taptaze tütmekteyken boşu boşuna geri iademi edeceğiz onu ?

- “Bu sektörde yaşananların geri iadesi ve başkası yok biliyorum, yalnızca masamızdan kalkıyorum..”

Peki öyleyse, hatrım için son kez çek şu bekleye bekleye ziyan olan dumanı içine.. Anlarsın ki belki ölümsüzüme işlemiş.. O zaman, İzin senin..