- 538 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Kıyameti Beklerken!
Bir şarkı söyleniyor gönül üzre, gözler koklaşıyor, kalpler öpüşüyor. Titriyor alem, göz kapaklarında. Kırlarda kanat çırpıyor rengarenk bir kelebek; gazel olmuş yapraklar belli ki sonbahar gelecek. Çocuklar, kuzular çayırda koşuyor, kar yağıyor damların üzerine sinsice. Bir ayak sekiyor kızgın kum üstünde, leylekler taşınıyor ovalara ümitle. Zaman dönmüş tersine, dört mevsim olmuş bir mevsim. Rüyalar gerçek; gerçeklerse artık rüya… Sevgi olmuş bir tutam mutluluk arzusu, aşk olmuş bir salkım gönül bağı… Gözler hem gökte hem yerde, sevenler sevilenler hani nerede? Ver elini sev kardeşini, bak bir şarkı söyleniyor kıyamet üzre!
Gelsin mi illâ Mesih; yoksa tutulsun mu güneş?... Harmanlanmadan sema ile toprak, başını kaldır da insanlığa şöyle bir bak!...
YORUMLAR
Kıyamet kopmadan herkesin insanlığa bakması gerekiyor, gerekiyor da bence; insan başını kaldırıp bakarken, önce kendi insanlığını sorgulamalı...Ben kimim? Hangi amaç için dünyadayım?
Çok kısa tutmuşsunuz yazıyı, oysa üzerine yazılacak o kadar çok şey var ki!!! İnsanoğlu nankör müdür? Önce kendimize bakmasını, kendimizi sorgulamasını bilmeyiz, ya da sorgularız da hep kendimiz haklıyızdır her konuda...
Önce insanlığa bakmak için kendimizden başlayalım..."Ben ne kadar insanım?" Ahhh bunu tam anlamıyla yapmayı başarabilsek...
İşte o zaman her güzellik rüyalarda kalmaz...
Sevgi ve saygı ile...
Ömer Faruk Hüsmüllü
Değerli yorumunuza teşekkürler.
Saygılarımla.