Seni Seviyorum

• 25 Temmuz 2010 Pazar 11:42:26

Bir çoğumuzun kullanmaktan sakındığı, kullanılırsa eskiyeceği veya değerinden kaybedeceği sanılan bu kocaman değerleri içinde barındıran iki kelime. SENİ SEVİYORUM

Geçmiş günlerden bugünlere kadar kullandığım bu iki kelimenin bende bıraktığı anılara gittim. Sanırdım ki SENİ SEVİYORUM kelimeleri sadece sevgiliye söylenir. Sanıyordum ki insan ailesinden bireylere yada arkadaşlarına SENİ SEVİYORUM diyemezdi.

Dediğim gibi sadece sevgiliye maal edilmişti. Yada bize öyle öğretmişlerdi. Ne büyüklerimiz bize "seni seviyorum" demişti. Nede biz küçüklerimize kullanabilirdik. Ayıptı. Yasaktı.

Bizler yasaklı "seni seviyorum" lardık.

Yirmili yaşlardaydım. Bundan çeyrek yüzyıl evvel. O zamanlarda bu iki kelime nerdeyse ayıp sayılıyordu. Çok özel ve gizli kullanılması gereken bir deyimdi. Hatta sık kullanılırsa değerinin kaybedeceğini bile savunanlar vardı. O yaşlarda sanırdım ki sadece sevgiliye söylenir bu iki kelime. Öyle ya ayıplarla, yasaklarla büyümüş bir nesiliz biz. Böylesi önemli ve özel iki kelimeyi sevgiliye herkesin önünde söylemek çok ayıp hatta "hafif kız" etiketini yemenize bile sebep olabilecek kadar neredeyse kötüydü. Korkardım o zamanlar "hafif kız" etiketinden. Çünkü hemen her şey o etikete çıkardı neredeyse. Çok zaman içimden söylerdim o değerli iki kelimeyi. Sevdiğim insanın gözlerinin içine bakar ve içimden dudaklarım bile kıpırdamadan "seni seviyorum" derdim. O yaşlarda hiç duymadım ben bu iki kelimenin bana söyledniğini. Bana kimse "seni seviyorum" demedi. Çünkü ayıp ve yasaktı.

Otuzlu yaşlara geldiğimde, bu iki kelimenin aslında ayıp olmadığını sadece sevgiliye söylense bile yasak olmayacağını öğrendim. İçimden söylemek yerine seslendirme yaparak duyulur bir şekle soktum. O zamanda çok sık kullanılırsa değerini kaybedeceği söylendi bana. Oysa sonradan öğrenecektim ki söylendikçe değerinin daha çoğalacağını yada duyuldukça söylenmek isteneceğini.

Bir dönem vazgeçtim söylemekten. Çünkü bu iki kelimeyi sadece anneme ve kendime çok yakın gördüğüm bir kaç arkadaşıma rahatça söyleyebildiğimi fark ettim. Herkes duyabilecek kadar şanslı olmamalıydı. Sesimin tınısının içindeki bu iki kelimeyi söylediğimde kulağının içinde değil, yüreğinde ve beyninde duyabileceğine inandıklarıma sakladım SENİ SEVİYORUM demeyi. Otuzlu yaşlarımın sonuna geldiğimde tekrar bu iki kelimenin sevgiliye söylenebileceğini hemde her an her dakika olabileceğini öğrendim. Artık bu iki kelime daha çok değer kazanmıştı. Daha bir farklıydı. Seviyor ve seviliyor olmak duygusu insanın hayatına bir başka anlam katıyordu. SENİ SEVİYORUM

Kırklı yaşlarıma geldiğimde ise hayat daha çok tecrübe kazandırmıştı bana. Anneme çok sık "seni seviyorum" diyebiliyordum. Kendimce çok büyük bir aşama kaydetmiştim. Abilerime de seni seviyorum demeye başlamıştım. Çünkü seviyordum. Arkadaşlarımdan da en çok Zerrin’e sevdiğimi söylüyordum. Onu tanımak onunla arkadaş olmak beni zaman içinde çok olgunlaştırmış, hayat yolunda daha sakin, daha ılımlı ve daha anlayışlı olmuştum. Bana çok şey katmıştır Zerrin. Zerrin seni çok seviyorum iyi ki hayatımdasın. Bir kez de buradan söylememin bir sakıncası olmadığına inanıyorum. Kırklı yaşlarımın ilk yarısında bu sihirli iki kelimeyi çok sık söylemeye başlamıştım. Ve bundan gurur duyuyordum. SENİ SEVİYORUM

Şimdi kırklı yaşlarımın ikinci yarısındayım. Bugüne kadar bu iki kelime ile ilgili kat ettiğim yolun, çok uzun, çok zor ama bir o kadar önemli olduğunu anladım. Dün akşam okuduğum bir yazıda "son saatiniz olsaydı sevdiklerinize o sakındığınız, söylemekten korktuğunuz yada söylemeyi ertelediğiniz "SENİ SEVİYORUM" kelimelerini kullanmanız için erteleyecek zamanınız kalmamış olsaydı" diyordu. Korktum. İçimdeki sevgileri söyleyememekten korktum. Bir an düşündüm. O kadar çok "SENİ SEVİYORUM" diyebileceğim insanım vardı ki. Hepsini son kalan bir saate sığdırmak çok zor olacaktı.

Aşkla sevdiklerim vardı.

Hayranlıkla sevdiklerim vardı.

Çocukça sevdiklerim vardı.

Sevdiklerim vardı.

Canlı, cansız, yürüyen yada sabit duran, yakın, uzak, yanımda, arkamda, ötemde, geride ileride olanlar vardı. Kısaca sevdiklerim vardı. Bir de buradan söylemek istedim.

SENİ SEVİYORUM