SAKLA SAMANI GELİR ZAMANI

• 24 Temmuz 2010 Cumartesi 11:37:01

Barış,Aysun,Leyle, kızılay kolunda görevliydiler.Bazı günlerde dersten sonra beyaz
bez üzerinde "KIZILAY" yazan yazıyı buyunlarından asar yardım toplarlardı.
Bir pazar günü Kızılay için yardım topluyorlardı.Cennet kadar güzel bir bahçeye girdiler.Renk renk güller,menekşeler,karanfillerle çevrili yolda eve doğru gidiyorlardı.
Köşkü andıran evin önünde yaşlı bir adam genç birisine sert bir ses tonuyla şunları söylüyordu:
-Be kardeşim! Be adam! Sen benim söylediklerimi hiç duymaz mısın?İşe başlarken ne
demiştim sana?Her şetde tutumlu olacaksın.Atalarımız ne demiş:"Sakla samanı gelir zamanı."Ak akçe karagün içindir."Bak budadığın bu ağaç dalları iki aydır burada duruyor.
Bazılarını da dereye attığını biliyorum.Sonra bu dallar bu güzelim bahçenin görüntüsünü bile bozuyor.Bunları ve dereye attığın ağaç dallarını topla,odunluğa taşı.Hepsini kır,istif et.Kışa kadar kurusunlar.Kışın işe yarar bunlar.Haydi,doğru işin başına koş!
Leyla:
-Arkadaşlar,gelin geri dönelim.Bu adam bize bir kuruş bile vermez.Baksanıza ağaç dallarından kalan çöpleri bile kerestelik odun gibi görüyor.
Barış:
-Öyle deme Leyla!Belki de hizmetliği uyarmak için öyle konuşmuştur.
Aysun:
-Ben bu yaşlı adamı tanıyorum.Yardımsever bir insandır.Bence gidip ondan Kızılay için yardım isteyelim diyorum.
Leyla:
-Bu adam cimrinin birine benziyor.Bize kırk para vermez.Haydin gidelim...
Öğrenciler bahçenin dış kapısına doğru giderken yaşlı adam arkalarından seslendi:
-Heey çocuklar!Niçin geldiniz?Niçin gidiyorsunuz?Siz Kızılaya yardım toplamıyor musu-
nuz?Para almadan mı gideceksiniz?
Öğrenciler, yaşlı adamın sözleri karşısında donup kaldılar.Birbirlerinin yüzüne şaşkın şaşkın bakmaya başladılar. Ne ileri ne de geri gidebiliyorlardı.
Yaşlı adam gülerek yanlarına geldi.O zamanın koşullarına göre de büyük miktarda para verdi. O gün söylediği sözler kulağıma küpe olmuştur. Yaşlı adam o gün demişti ki:
-Siz benim hizmetli ile yaptığım konuşmaları duydunuz.Bu adam çok cimri birisine benziyor.Bize bir kuruş vermez diye düşünerek gidiyordunuz. Ben cimri bir insan değilim.Ben işini bilen,kazandığım paranın bir kısmını kara gün için biriktiren,parasını yerinde harcayan bir adamım.Bu yerleri,bu bahçeyi,bu köşk gibi evi bu yüzden elde ettim.Ben böylelikle gereksinimi olanlara,sakatlara,yardım kurumlarına yardım etmek
için de para ayırırım. Çeşitli okullarda okuyan on kimsesiz çocuğun da her türlü gereksinimini karşılıyorum.Şunu unutmayınız ki:gereksiz para harcamak başka,cimrilik başkadır.Eğer hizmetliye buradaki dalların hesabını soracak kadar işini bilen bir adam olmasaydım,şimdi size bu parayı veremezdim.
Yaşlı ve tutumlu adamın sözlerinden öğrenciler çok etkilendiler.Kızılaya yaptığı yardımdan dolayı ona teşekkür ederek yanından ayrıldılar.
Müfit AKSAKAL

(Üzülme Öğretmenim,İstanbul 2001)