yıl 1972 ikinci annemin ilk bebeği dünyaya gelmişti biz çay bahçesinde çay topluyorduk eve yeni bebeğimiz gelmişti çok merak ediyorduk ve heyecanlıydık çay toplıyamıyordum bir heyecan vardı rahmetli babaannem dedeme şöylededi bey çocuklar yerinde duramıyor kardeşini merak ediyor izin verelim eve gitsinler bu gün çay toplamasınlar dedemde gitsinler dedi biz çay setlerini iki şer üçer atlıyorduk eve gittiğimizde küçük kardeşimizlen karşılaştık kucağımıza aldık öptük sevdik çok sevin miştik aradan yıllar geçti 1-3-yıl araylan tam 8 kardeş dünyaya getirdi kendi annemdende 3 kardeştik toplam 11 kardeş olduk hiç birini ayırım yapmadık hepsini sanki kendi annemiz dünyaya getirmiş gibiydi çünkü canım annem melek annem bize üvey olarak göstermedi hep sevdi sevdirdi bunlar sizin kardeşleriniz hiç bir suçları yok annelerininde suçu yok suç büyüklerin dedenin babaannenin ve en çokta babanızın suçu onun için sevin kardeşlerinizi hep koruyun diyordu kendiside çok seviyordu annem kardeşlerimin herşeyiylen ilgilendi ördü dikti yedirdi uyuttu bir annenin verebileceği herşeyi yaptı babama kızgın olsa bile çünkü ne olursa olsun onlar aşkının meyveleriydi babamı çok sevmişti babam için ailesini terk etmişti sevdiğinin ihanetine karşı yine annem çocuklarına sevgiylen karşılık verdi annem büyüttü onları anneleri sadece taşıyıcıydı canım annem benim nelere dayanmış nasıl bu acımasız dünyada yaşıya bilmiş ben üzüntüden ölürdüm galiba kardeşlerim istanbulda ben yalovada yaşıyoruz birbirimize gider geliriz babamı 2000 yılında annemi geçen sene kaybettik allah rah met etsin yerleri cennet olsun ikisinide çok seviyorum çünkü o benim babam başka bir adamın babamın yaptığı gibi duysam o kişiden nefret ederdim ama dediğim gibi o benim babam ikinci annemide sviyorum biz herzaman abla dedik halende öyle kardeşlerimin annesi iyi bir insan allah ona uzun ömürler versin çocuklarına bağışlasın bütün kardeşlerimide annelerinide seviyorum aralarında bazıları beni üzse bile kardeşlerim sağlılklı ve mutlu yaşayın hepinizi öpüyorum ,vasviye yaşar