KİME YENİLİYORUZ
Hayat sanki hergün dahada kötüleşiyor dahada acımasızlaşıyordu.
İnsanlar dahada nefret doluyor hırslarını başka insanlardan çıkarıyor acılarla nefretlerle yoğrulmuş bir toplum meydana geliyor ve insanlar insan olmaktan çıkıyordu.
Dur diyen kimsede olmuyor böyle yaşamaya alışmak zorunda kalınıyor ve alışılıyordu insanlar bile bile kendini kandırmayı öğreniyor ve zorluklardan bi parçada olsa bi kaçış yolu bulabiliyorlardı yoksa kimse gülemezdi eğer böyle olmasaydı içinde bulunduğumuz dünyanın şu anki durumunda kimse gülemezdi.Hayat yaşamaya değer gelmiyor bazen yaptığım herşey bi parça toprakla örtülecek kadar. Yanlızca bu kadar işte . Bu insanı birazda olsa yaşamda rahatlatan bi düşünce olsada bi okadarda ürkütücü sonun olmadığını bilen akıllı insanlar için…….
Bigün acılarımın zorlukların biteceğini düşünmüştüm hep oysaki nekadarda çoçukmuşum şimdi büyüdüm ve biliyorum yaşamak zorluk demek yaşamak hiç bitmeyen acı bir yol yorucu sonu olan ama sonu yokmuş gibi uzun devamlı ayaklarının taşlara takılıp düştüğün halin olmasada kalkıp devam etmen gerektiğin bir yol.
Pes etme diyen sözleri var insanların savaşmamız gerekmiş peki bu savaş özünde kimle neyle her defasında kime yeniliyoruz böyle...