HAYAT BAZEN İRADEMİZ DIŞINDA ORDAN ORAYA ATIYOR

• 14 Temmuz 2010 Çarşamba 17:34:27

Onu aradım çocuğumu,kardeşi ufaktı,onu babası aldı,çaresizdim yaz tatilinde onunda yanımda olmasını istiyordum,ama kaçırıyorlardı onu uzağa halasına,gidemezdim param yoktu,evlerinide bilmiyordum ve onlarla görüşmüyordum,çok üzdüler beni hayvan muamelesi gördüm yıllarca,dayak,dayak,küfür hakaret,en sonunda terkettim evi,altı yıl sonra sırf çocuğuma ağabeylik yapması için,yazdığım bir şiiri ona verdim,çok sevindi,hiç kimse dedi bana bugüne kadar şiir yazıp vermedi,sonra şiir defterimi verdim okuması için,defterimin en arka sayfasına aşkın yaşı yoktur,bunu senin benden daha iyi bildiğine eminim diye not yazmış altınada cep nosunu.
Günler sonra neden aramıyorsun beni diye sordu,nasıl arayayım benim cep tel yok,ev telefonuda annemin fatura gelince bana kızar,babacığımı kaybetmiştim,ondan kalan evimizde yine anneme ondan bağlanan çok cüzi bir maaş ile geçinmeye mücadele ediyorduk,bir sabah önümde durdu seni ziyarete gelmek istiyorum evinize dedi,ararım seni dedim,yine günler sonra ardım onu buluşup konuşacaktık,bir cafede oturup çay içtik,sora telefonumu evde unutmuşum almam lazım dedi,ben burada beklerim sen alıp gel dedim,tek başıma bırakamayacağını benimde gelmemi istedi.
Apartmanın önüne geldiğimizde elimi tuttu birlikte yukarıya çıktık,kapıdan hemen alıp gelmesini söyledim,evde kimse yok müzik dinleriz dedi,oturduk yine ,yeni yazdığım bir şiirimi çıkardım çantamdan okudum ona,çok beğendi,öptü beni,ve gerçekten birbirimizi sevdik evlenmek istiyorduk o bize ben onlara gidip geliyorduk,o annemle çocuğumla,ben onun ailesiyle sevgi doluyduk fakat kardeşlerim karşı çıktılar anneme baskı yaptılar,banada.
Sırf bizi ayırmak için beni evden kovdular,gitmazsem evi alacaklarını,eğer imzamı vermezsem kapıdan içeriye sokmayacaklarını söylediler,zihnim öyle yorgunduki çalışıyordum,kapı kapı gezerek medikal ürün satıyordum,çocuğumun okulu,annemin hastalığı,evin işi,alışveriş her şey bana bakıyordu,imzamı verdim,bir iki ay sonra annemi kaybettim ve sonrası malum,beni evden attılar,babada kalan oğlum büyüdü,sevdiği kızla kaçtılar,ev tuttular çalışıyorlar ve bize o sahip çıktı şimdi onların yanındayız,sevdiğin diyeceksiniz,demekki onu yaşayacakmışım,hayat bir sınav nefsine hakim olup yanlış yapmayana ne mutlu,fakat hayat bazen irademiz dışında ordan,oraya atıyor yinede her şey sevince güzel....
Teşekkür ederim
Saygılarımla
Sertuğ 20007