Kimi Özlüyorum (Mektup) 2

• 13 Temmuz 2010 Salı 20:01:29

Kimi Özlüyorum (Mektup) 2

Aslında canım konuşmak istemiyor, seninle bile! ...Kendimi analatılmaz bir boşlukta hissediyorum, yüreğimde bir hüzün.. dokunsalar ağlayacağım... Parmaklarım klavyenin tuşlarına zor uzanıyor, bir harfe basıyorum, ikincisinde zorlanıyorum.... Dudaklar suskun.... Gözler boşluğa bakıyor, öyleee monotöre takılıyor, kimi arıyorsa veya şimdiye kadar görmek istediğin sanki çok gördüyse, şimdi kimi görecekse, kimi görmek istiyorsa? ..

Yaaa ben şimdiden özledim ki! ...... Düşünüyorum, ben gerçekte kimi özledim, özlüyorum? ...
Başım ağrıyor, miğdem de bulanıyor (üşüttüm herhalde) vee hiç de keyifim yok..
Zaten, arkadaşlarımda sorup duruyor, neyim olduğunu? Ben de bilebilsem, neyim var?
Bu şiri anlayacağın gibi, yeni yazdım.. Aslında düzeltilmesi gerekli olan yerleri var daa, ilk yazıldığı gibi görmeni istedim. Bir arkadışımdan sonra, ikinci okuyan sen olacaksın..

Aslında baka bir şiir yazmaya niyetlenmiştim ama, bu şiir ortaya çıktı, şiirin akışı değişti..
Düşünüyorum, bir insan, bir insanı bu kadar sevemez herhalde? Yani ben.. Bu kadar sevilecek insan varken, (hayal olmayan) niye onu, yarattığım bir hayali bu denli çok seviyorum? Ben yarattığım için de belki de, bilmiyorum?

Aynıı çocukların, yarattıkları hayali arkadaş örneğine benziyor galiba! Ben çocuk değilim ve hiç değilse çocukların yarattıkları hayali arkadaşlar bir süre sonra kaybolur..
Ben niye kaybedemiyorum bu hayali? Niye daha da çok seviyorum, niye her geçen gün daha da koyuyor? ..

O kadaar çok soru var kii, tabi hepsi de saçmalık...
Ben de bir saçmalık mıyım acaba? ....
Benim derdim ne?
Ben kenidimi günden güne yok etmek için mi uğraşıyorum acaba?
Ben kendi düşmanım mıyım acaba? ..
üffffff! .....

Yine gözlerim yolda yine yüreğim umutla beklemekte
Sen hayallerimin sahibi yoksun yanımda
Sana bizim şiirimizi dinletmek isterken
Sadece rüyalarımda varlığınla umutlanırken
Bir gün diyordum; Gerçek olursun belki..
Hayat bulursun bedende, can,kan olursun umutlarıma
Geldim, buradayım artık bir ismim var
Bir bedenim var der çıkarsın karşıma

O kadar mı imkansızsın ve o kadar mı acımasızsın?
Beni hissetmiyorsun sevdamı anlamıyorsun.

Belki diyorum belki artık gelirsin bulursun
Kimsin bilmem neredesin kiminlesin?
Başka bir denizlerde, ama benim yüreğimde her şeysin
Bu kadar mı imkansız bana gel demek?
Bu kadar mı zor ellerini uzatmak?

Her gece umutla beklediğim
Her gün mutlaka o gün, bu gün diye
Artık çıkıyor karşıma diye! ! Düşümede gelmiyorsun
Yoksun ama rüyalarımdasın
Adının bende saklı sevdam olduğunu
Sevgi ile bana geldiğini biliyorum.

Ne zaman artık hayal olduğunu hissetsem
Ne zaman artık gelmeyecek desem
İşte o gece beni rüyalar ülkesine çağırıyorsun
0rda tekrar geleceğini hissettiriyorsun işte buradayım

Belki orada değilim ama seni tanımadan seven
Bir an bile vazgeçmeyen biriyim
Yetmez mi artık sensiz geçen günlerim
Yetmez mi artık yokluğunla biten sevgim
Ya gel de bana geleyim
Ya sen geldim de; De ki mutluluk bulayım
Seni sensiz sevmek kadar acı değil
Gerçekten benim rüyalarımda yaşamış
Hayatta olup olmadığını bilmediğim kadar

Seni sensiz yaşamak o kadar imkansız değil
Bir gün geleceksin umudu olmasa…
Gel bana,sonunda ağlamakta olsa gel
Güzel duyguların gerçek olduğuna inancım olsun…