KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 630 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
EĞİTEN MÜCEVHER TAŞLAR
Bilirmisiniz bilmiyorum ama köylerde hayat hep yalındır. Dobra dobra yaşanır. Hani derler ya sansürsüz dür çoğu şeyler. Bu sansür genelde herkes için aynıdır. Fark etmez kadın olmuş erkek olmuş. En acı yanı da kız olmuş oğlan olmuş. Çocukmuş büyükmüş pek umursanmaz. Gale de alınmaz, nedendir bilinmez ama çok müstehcen sözler bile hiç sansüre uğramadan çıkar insanların ağzından. Ben de köy çocuğuyum bende, o hayatın içinde yaşadım. O müstehcen sözleri duya duya. Hiç bir büyüğümüz de demezdi ki yanlış yapıyorsunuz yanılıyorsunuz. İmam da ses çıkarmazdı, öğretmenlerde aynı vurdum duymazlıktaydı. Sanki söz birliği yapılmıştı, sanki Türk edebiyatında argo edebiyatı varmış gibi. Yanlış olduğu belli ama kimse düzeltmeye çalışmaz nedense.
Bundan çok rahatsızlık duyardım ben. Küçücük aklımla yanlış olduğunu biliyordum. Kimsede bundan rahatsız değildi. Öğretmen okuluna yazıldığım zaman bu küfürlü alışkanlıklardan epeyce rahatsızlık çektim. Bunu ben ağızdan çıkan kirli suya benzetiyordum. Bir şekilde bu küfürlü hayattan kurtulmam gerekiyordu. Hani unutkan insanlar pazara giderken evden unutulmasını istemedikleri siparişlerini parmaklarına ip bağlarlardı. Hatta parmakları renk renk olanlar vardı. Benimde böyle birşey denemem gerekiyordu galiba. İşte bu düşünceden hareketle ağzıma küçük nohut büyüklüğünde taş aldım.
Ne zaman küfür atmak aklıma gelse ağzımdaki o küçücük taş büyür ağzımı kaplar küfür etmeye fırsat vermezdi. Tevatür olmasın üç sene gibi bir zaman taşıdım ağzımda billur taşı. Bazen ağzımı yara yapardı zordu ama başarmam gerekirdi. Toplumun iyi bir ferdi olmam gerekirdi. Bir zaman geldi ki küfür benim için söylenmesi çok zor olan bir kelime oldu. Kendimi kendim eğittmiştim azmimle küfürden kurtulmuştum.
Her zaman anlatırlar dört averenli Emirdağ’da bir kahveye otururlar ve küfürsüz oyun oynayacakları hususunda söz birliği ederler. Kağıtları dağıtan göbekli averenin yiğidi küfretmeceğim............... der ve küfür savurarak başlatır oyunu. Kötü alışkanlıkları olan insanlara hep öğütlerim bu eğiten mücevher taşları.______AR______
YORUMLAR
Çok güzel ve anlamlıydı. Biz dört kız kardeştik.Babam hiç küfür etmezdi. Bize sakız çiğnetmezdi. Adı gibi Osmanlı bir babaydı. Ben ilk okul üçüncü sınıfta bir küfür öğrenmiştim. Babam duyunca bana nasıl bağırmıştı anlatamam. Bu evde küfür hiç duydun mu bir de kızsın demişti bana.
Küfür gerçekten de ne bayana ne erkeğe yakışıyor. Şimdi sokaklarda genç kızlarımızın bile erkeklere argo ve küfürlü konuştuklarına şahit olunca o kadar üzülüyorum ki.. Yazık diyorum içimden.
Tebrik ederim ve paylaşımınız için çok teşekkürler. Saygılarımla..
