KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
DERMAN
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Sırlı bir cam önünde, seyrederken suretin
Cemalin göz önünde, aslını gizler suretin…
Her birimizin içinde yeri belli olan inceden ya da oluk oluk boşalan bir kanlı yara, öyle ya da böyle her zaman var. Bu yaradır belki de bizi aynı satırlarda buluşturan. “Derdimin dermanı nerede ola ki?” diye sormaya çıktığımız bir yolculuktur okumaya merakımız. Önümüze gelen her bir satır, her bir kitap. Bir ses ararız aynı dertten muzdarip. İlk satırında keşfedivereceğimiz biri olmalıdır. Acıyı tatmış, aşk belasını bilen ve devaya giden yolda yol almış olan bedensiz biri. “Dost diye aradığın benim, Haydi gel doğru sözüme” deyiverecek bir ses.
“Bir gün” diyerek aramaya devam ettiğim biri. Bulmaya umudum var hala içimde. Aynı derdin sahibi olan biri. Sonuna kadar gitmiş, pes etmemiş, işin ucunu bırakmamış, keçiden daha inatçı biri. Her çevirdiğim sayfada aşkla ilerleyeceğim satırlar arasında. Kendini gizlerken yazıcısı, ben kurtuluşuma ereceğim. Umudumla satırlarına gömülüp, kaybedeceğim kendimi. Gizlenirken aşikâr olmaktan kurtulamayan yazıcım, müellifim. “Budur” dediğim satırlarının bir sonunun olduğunu bildiğimden, ağır ağır okumaya gayret ettiğim, tüketmekten korktuğum biri. Geleceğe doğru ilerlerken, geçmişimde anı diye özenle adını kalbime yazdığım, gerçekliği olmayan ve olmayacak olan biri.
“Keşke bitmeseydi” demeyecek kadar büyümüş olacağım tükenişinde. Tüketeceğim anlarımı, saatlerimi, günlerimi. Ben onun önünde dizlerimin üzerinde ve o benim avuçlarımın içinde.
Hiç görmediğim biri çözecek ruhumu. Çoktandır “çözülsün artık” diye yalvardığım çaresiz sesime bir cevap olarak. Suskunluğumun sesi, sözümün suskunluğu iç içe huzuruma erdirecek bir gün yüreğimi.
Yüreğim…
Yeryüzünde en çok hor gördüğüm, en kıymetli hazinem…
Her yüreksizin yanında bir büyük yürek kelepçelenmiş olsa da…
Bir gözden ırak sahrada, tek bir gül yetiştirip hissettiği aşkı ile yaşamayı sürdürüp yaşatacaktır kendine dair olan sevdayı nasılsa, yüreği olanlar…
Söyle sevgili,
Kar yağıyorken pencereden seyretmeyi sever misin? Hele de odanda yanıp duran bir soba varken. Ya dışarıda başını gökyüzüne kaldırıp bembeyaz karları, düşerlerken küçücük siyah noktalar halinde sana gelişlerini izledin mi?
Kar yağıyor bu gün bu şehre. Sessizlik şehre oturmuş bir mevsimlik bir misafir şimdi. Her bir tanesi bambaşka bir yıldız… Varlığı, yokluğu anlık tanecikler… Gücü birlikteliğinden doğan dost beyazlar. İfratı çığ, tefridi sulu sepken olan.
Hayata dair bir işaret bir umut olan kar. Yakıcı güneşler öncesi serin beyazlığın adı olan kar.
Bu şehir karlar altında, güneşli güzel günler dinlencede şimdi. Toprak yaz sıcağında kuraklıktan çatlamasın diyerek yağdırılıyor şimdi karlar. Taneleri inecek ve birikecek derinlerde bereket diye. İmbikten süzülüp birikecek saflık, yemyeşil dallara erecek sonra.
Kar yağıyor sevgili, gülümse. Gülümserken unutma sokak kedilerini ve unutma senin şehrinin martılarına yem atmayı. Yeni caminin önündeki güvercinlere uğra bu gün. Seni bekleyenleri unutma sevgili… Bil ki sen hiç unutulmadın. Bu sevgide hiç ortada bırakılmadın, yolda kalmadın. Yarısını bir uzak şehirde unutup giden bir tek sendin. Uzak şehirler sana yakın olamadı. Olmalı mıydı?
Ne bir önemi, ne de bir anlamı var bu sorunun…
Bu şehrin üzerine kaç defa dolular, karlar, yağmurlar yağdı. Yollar tertemiz. Kalan ne kadar sevda zerresi varsa onları da kaldırım kenarlarından belediye çalışanları bir maaş karşılığı süpüreli çok oldu.
Sen gideli çok oldu sevgili. Ben… Ben bile o senli şehri terk edeli epey bir zaman oldu. Bu yazı geçmişten gelip yeniden hatırlattı senli zamanları. Üzüldüm mü? Ne yalan söyleyeyim, içimde hüzzam bir şarkı birikmedi sana dair. Bir nesir oldun, yazıldın ve bittin… Zira senden süzülecek bir şiir bile biriktiremedim içimde…
2003, KONYA
YORUMLAR
Bir ses ararız aynı dertten muzdarip. İlk satırında keşfedivereceğimiz biri olmalıdır. Acıyı tatmış, aşk belasını bilen ve devaya giden yolda yol almış olan bedensiz biri. “Dost diye aradığın benim, Haydi gel doğru sözüme” deyiverecek bir ses.
sevgili Asran öyle güzel geldi ki yazin . iftar vakti burada tam su an .. demin okumustum ve simdi anca yazmaya koyuldum ..
" Ah be dost " cok yasa ..
hep yazilarini bekliyorum . o kadar yakisiyor ki yazmak sana .. güzel gönlüne saglik ....
cok selam olsun uzaklardan Ankara'ya
sevgimle ...
Sen gideli çok oldu sevgili. Ben… Ben bile o senli şehri terk edeli epey bir zaman oldu. Bu yazı geçmişten gelip yeniden hatırlattı senli zamanları. Üzüldüm mü? Ne yalan söyleyeyim, içimde hüzzam bir şarkı birikmedi sana dair. Bir nesir oldun, yazıldın ve bittin… Zira senden süzülecek bir şiir bile biriktiremedim içimde…
Seviyorum kaleminizi biliyorsunuz...
Ama bu yazı bir başka etkiledi beni...
Tebrik ederim yüreğiniz hüzün görmesin...
Nihavent makamının duruluğu kadar güzel olsun yarınlarınız.
Sevgili Asran'ımız,
Güzel Türkçemizle yazmış olduğunuz, sıfır imla hatasının bütünlüğünde; mükemmel bir duygu seline kapılıverdim, yazılı paylaşımınızla.
Günün yazısı olmaya tam anlamıyla hak kazanmışlığınızı kutluyorum efendim.
"Kurdela az gelmiş. Gökteki yıldızlar kadar olmalıydı" diyorum, ÖZlemce...
canımsın ....
gönül dolusu tebrik, ve sevgimle....
aşk daim olsum azizem....cg
kutlarım.. şiirle ve seviyle..
günün yazısını ve yazarını kutlarım
sevgiler
Sen gideli çok oldu sevgili. Ben… Ben bile o senli şehri terk edeli epey bir zaman oldu. Bu yazı geçmişten gelip yeniden hatırlattı senli zamanları. Üzüldüm mü? Ne yalan söyleyeyim, içimde hüzzam bir şarkı birikmedi sana dair. Bir nesir oldun, yazıldın ve bittin… Zira senden süzülecek bir şiir bile biriktiremedim içimde…
derman yok giden gitti artık...
BÜYÜLÜ VE GÜZEL..........
SUSTUM....
SEVGİMLE AZİZEM....CG
günün yazısı olmaya aday ,güzel bi yazı
yürekten kutluyorum seni, sevgili asran
sevgi ve saygılarımla...
YOLCULUKLAR YAPTIRDI YAZI..DÜŞ SANDIĞIM GERÇEĞE DÖNÜŞTÜ OKUMAK BİTTİĞİNDE...
TEBRİKLER VE BAŞARILAR
SEVGİYLE..
“Dost diye aradığın benim, Haydi gel doğru sözüme” deyiverecek bir ses...............sana seslenen kişiyi tanıyamadınmı... hahaa.....
Bir gün” diyerek aramaya devam ettiğim biri. Bulmaya umudum var hala içimde. Aynı derdin sahibi olan biri. Sonuna kadar gitmiş, pes etmemiş, işin ucunu bırakmamış, keçiden daha inatçı biri...........................yahu sen resmen beni tarif etmişsin....hala arıyormusun yoksa etrafında benim gibisini...umudun hiç kırılmasın, aynı derde düşen vede tüketmeden en güzel şekliyle aşkı yaşamış biri var...yıllara meydan okurcasına...asla pes etmeden, kirletmeden o aşkı, tertemiz ...eksiltmeden hep en güzel duyguları yükleyen...
elbet en kıymetlimiz kalbimizdir...ve gerektiği gibi özeni göstermemiz lazım en mühim yerimize...
tüketmeyelim derken, biriken sevgi seline hakettiği yolu göstermek için de ayrı bir özen verelim...ve az az harcayalım bırden vermeyelım herseyımızı ...
senı kutluyorum...çok güzel yazmışsın...çokkk....
evrensel tarafından 9/19/2007 5:09:16 AM zamanında düzenlenmiştir.
Gönül kapısını rasgele açmıyor.
Anahtar uymalı kilide…
Dostlukta ve sevgide esastır ortakidealler, ortak duyguları paylaşmak.
Birinci bölüm gizemli, ikinci bölüm hüzünlü.
Tebrik ederim.
Bir kış kartpostalı içinde sıcak bir soba gibi yurek,
duyguların demleniyor;
geçmiş zamanların kırık dökük anıları
karları eritmeye yetmiyor.
Yüregine saglık...
anılar üzerine kar gibi yeni anılar da eklese bir gün karları eritip çiçek açabiliyor.
sevgiler
klavye hatası yoktu
