Süslü Prenses

• 9 Temmuz 2010 Cuma 22:21:16

Ruhlarımız,izdüşümlerin gölgesinde volta atıyor apayrı rüyalarda..Kalabalıklar içinde paslı yalnızlıkların törpülediği ömürler kısaldıkça kısalıyor,hayat dediğin mucizenin tozu toprağı kalıveriyor ellerimizde.Bir bakacaksın ki hiçbir şey yapamadan dolmuş zamanı -yelkovanı bozuk- kainatın,aptallığına doyma işte o zaman.

Yalnızlığının tiradında,hayatın ortasında kendi masalını yazıp başka parodiler oynuyorsun sen de -süslü prenses-diğerleri gibi,benim gibi..

Sen de unutmak için yaşıyorsun her şeyi,silgin kalemin elinde kendi düşündeki tabloyu resmedeyim derken kanatmışsın elini tırnağını..Oysa mahkumsun zamana bunu sen de iyi biliyorsun,kendi hikayenin aciz kahramanından başkası değilsin,zamana ihtiyacın var da;senin hiç zamanın olmadı ki..

Sakın aptalların kendini önemli hissetmek uğruna kendilerine ihanet ettikleri gibi bekleme bir şeylerini geri alacağın günü.Yaptıkların için takdir edilmeyi,ne kadar yetenekli ya da zeki olduğunun keşfedilmesini de bekleme..Dedim ya sen sadece aciz bir figüransın kendi hikayenin sahnesinde!

Sen her şey çok kolaymış farzet .Sınavda suallerin hep çalıştığın yerden geleceğini san,herkesin sarsılmaz zannettiği senin o ‘muhteşem’ dengelerinin alt üstlüğünü en süslü edalarınla gizlemek kadar kolay (!) olduğunu san,ölüm kadar sakin karşıla aldanışları,yalanları da..

Nasılsa gün gelecek “haydi hoşçakalın” deyip gideceğiz kimsesizliğimizin deryasına.Altı üstü iki satır kelam kalsın senden geriye hatırlanacak.Çalar saatlerini hep aynı saate kuran ve hep aynı güzergahı kullanan kimliksizleşmiş belli belirsiz siluetler arasında kaybolup git sen de.Ha unutmadan; bak ben tam ayarında soğuttum kindarlığımı ve katladım hüznümü,kaldırdım çekmeceme sakladım.Öğren sen de bunu..Tabii bir de avunmayı ve kanamaktan zevk almayı..

01.04.2010