KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1352 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Mutluluk . . .
Mutlu son her zaman fimlerde olur dimi? Sevilmek için seversin mutlu olmak için seversin ve bu şekilde bişeylerin değişeceğine inanırsın.Ama uzun sürmez bu mutlu yaşam aksilikler çaresizlikler arkandan gelir.Mutluluğunun bittiği yerde çaresizlikler ve aksilikler terk eder seni. . . Ama neye yararki artık mutlu olmak için bir masum tebessüm için çok geçdir.Her zaman böyle oldu yaşadığım yada yaşadığımı sandığım hayat aslında çokda fazla bir beklentim yokdu.Sadece sevebilmek ve sevilmekdi. . . Umutların bir uçurumun kenarına kadar sürüklenir tam bu sırada hayellerin çıkar ortaya ama onlarda sadece hayellerde kalır.
Gerçekleştirmeyi istediğin yaşamayı ve yaşatmayı istediğin tüm güzel şeyler hayellerde ve sözcüklerde kalır.Çırpınırsın acı çekerek ama kimse seni dinlemek istemez.Ve içindekileri satırlara dökersin bazen gözlerinden akan bi damla yaş o satırları ıslatır.Herkes gözlerinin ağladığını sanır.Ama aslında asıl ağlayan kalbindir şimdiye kadar gerçekten sevilmemiş olan o yüreğindir. . . Umutsuzca beklemeye başlar her zaman seveceği sevileceği günlerin hayaliyle yaşar.Bunun hiç olmayacağını bile bile üstünde durduğum uçurumun etrafı o kadar karanlıkki hiç bir şey göremiyorum.Kurtula bilmem o kadar zorki kaldım o uçurumun kenarında sessizce ve çaresizce bekliyorum.Yeni bir başlangıç için bu son şansım bu son umudum bu son hayelim. . .
Her zaman dostlarım arkadaşlarım hatta kankam dediğim biricik özlem namı diğer çılgınşair
çok karamsar olduğumu söyler.Yaşadıklarım ürküttü beni ezip geçti beni üstünde durduğum ayak bastığım dünya bunalttı beni bu kadarı çok fazla bu kadarı çok ağır daha fazla dayanacak gücüm kalmadı.İsyankar son kez isyan ediyor ama sadece kendine . . . :((:((:((:((:((:((:((:((:((
YORUMLAR
Size cevap yazmadan önce yazılarımı bir gezinin diyecegim.Hayal kırıklıkları,umut tükenişleri,hiç istemediginiz yaşam şekilleri sizi bize küstürmemeli.Gerek bu sayfada gerekse şiir defterinde ben yakadım avuntuyu.Sevgili degildi derdim zaten ama sevgili dostları buldum burada.Pek çogu beni anlıyabiliyor,duygularıma tercüman oluyordu.Aile bireylerimle bile paylaşamadım acı yada tatlı duyguları burada özgürce dillendirdim.Onları dinledim.Onların iyi kötü anlarını paylaştım.Gün geldi halime bakmadan manevide olsa destek verdim.Ve anladımki en az benim kadar dertli dostlarımda.Yralarımızı sarmaya çalıştık el birligi ile.Öyle de devam edecek.Buraya giriş var ama çıkış zor dost kalem.Alışkanlıkda yapıyor haz da veriyor.öYLE ANLAR GELDİKİ BANADA NE OLUYOR.bAK BETERİN BETERİ VARMIŞ DİYE KENDİME KIZDIM.kÜSKÜNLÜGÜMÜ YENDİM.çÜNKÜ PAYLAŞIM ÇOK DERDİN İLACI.sİZE DE ÇIKIŞ VİZESİ YOK.belki birgün birimizin derdine merhem olacak sözler dökülecek kaleminizden.Yada hiç bimedigimiz bir güzelligi paylaşacagız.
Tüm bular ve sayamıyacagım bir sürü nedenlerden dolayı kalmalı ve çıkmak zorunda oldugumuz hayat merdiveninin bir basamagı olmak zorundasınız.
Onun içindir ki veda mektubu yazınıza degil Mutluluk adlı yazınıza cevap yazdım.Veda soguk bir imge.Mümkün oldugunca kullanmamalıyız.Yarınlar güzeldir diye yeni bir yaşama göz açmalıyız.
Selam ve sevgilerimle kalın..
