Harikasiniz Canan hanim :) guzellikelr sizinle olsun saygilar

Resim ve şiir beni ilk görev yaptığım Tokat'ın bir köyüne götürdü.Yıllar vöncesi anılarım canlandı..
Ne güzeldi o soğuk kış gecesinde yanan odunun sesi .Bana yalnızlığı unutturuyordu.Ailemi düşünür hayal kurardım p anlarda....
Size teşekkür ederim ..

Soba çocukluğum ve genç kızlık dönemimin ısınma diye görünse de salonumuzun çok amaçlı başköşe konuğuydu.. Geçmişi hatırladım nerede o sıcaklıklar eskide kaldı. Tebrikler güzel bir yazıydı. Sevgilerimle..

SOBA, ADETA DİLE GELMİŞ VE PEK ÇOK İNSANDAN DAHA
DUYGULU, DÜŞÜNCELİ VE ESPRİLİ BİR VARLIK OLMUŞ!
BİZE DE BU KISA AMA ÖZLÜ YAZIYI KUTLAMAK DÜŞSE
GEREK! SAYGI, SEVGİ VE SELAMLARIMLA...

Şimdi sobalar kalktı yerine kaloriferler geldi. Yani anlayacağın sobamız bile dejenere oldu.Eski tat yok...

Sabahları sobanın üzerinde ekmekler kızartılır, üzerine yağ sürülürdü. Sobanın çıkardığı ses, verdiği sıcaklık içimizi ısıtırdı.
Akşam misafir geldiğinde üzerine kestaneler atılırdı, elimiz yana yana kabuklarını soyup, yemeye çalışırdık. Patates pişerdi...

Beni çocukluğuma döndürdünüz... Sobanın verdiği sıcaklık, sanki insanların yüreğine girerdi...Sıcacık komşuluklar olurdu. Arkadaşlıklar, dostluklar bir başkaydı...

Sevgilerimle...

Okudum ve gördüm ki satırların anlatım aralıklarında benzetilmek ve ilkim değişimlerinin soğuklarında sığınacak bir sıcaklık aparatı düşüncesi fırtınaya tutulduğunda soluklanmak için sığınacak bir liman güzelliği gibidir.

Dilenen ve algılanan bu sıcaklığın ve pozitif düşüncenin hep aynı güzidelikte sürmesidir. Her birey bu sıcaklığını sürdürmesi ve sürdürülmesi için ısı ihtiyacını duyumsayanların gerekli özeni göstermeleriyle sürdürülebilirliğini sağlamak yakışanı olur.
Güzellikli ve içeriği dolu paylaşır bir anlatımdı. Kutlarım
Saygılarımla