ÖLÜM OTOBANI

• 18 Eylül 2007 Salı 11:55:03

Hayat,dünya ile ahiret arasında boylu boyuna uzanan bir otoyol gibi biz ise bu yolda son sürat yol almakta olan tanımı olmayan,bağımsız,kimi zaman ruhsuz ama tek gerçeği bu yolu sahiplenmiş olan taşıtlarız.Kimi zaman ailesini sırtlamış ağır yol alan bir baba kimi zaman gençliğin hızıyla ve boşvermişlikle son sürat yol alan bir genç bu yol üzerinde buluştukları tek ortak nokta geliş ve gidiş istikametleridir kimi daha erken kimi daha geç...Bu yol öyle bir yol ki özgünlüğü üzerindeki şeritlerden kaynaklanıyor biri gidiş biri geliş...Bu şeritlerden ilki insanların son sürat yol almak istedikleri doğuşa çıkarken diğeri insanların sürakli hız düşürmeye çalıştıkları yok oluşa gider bunu en güzel anlayan ise ölüm döşeğinde veya koma da yatmakta olan hasta bilir belki de hayat yolunda son kırmızı ışıkta durmuştur belki de azrail ona hızından dolayı küçük bir uyarı cezası kesmiştir bunu kim bilebilir ki artık mola verilmiştir yollar da ise tek devam eden sonunu sonsuzlukta bulmaya çalışan bir hastanın kalp atışlarını simgeleyen tek tek yavaş yavaş yol alan yol çizgileridir ama bu çizgiler düz bir hatta dönüştümü işte o zaman hayat son bulmuş artık geri dönüş için hiçbir kavşak kalmamış varış tamamlanmıştır.