Ne kötü orada sana ulaşamamak, varken ulaşamamak. ve kayıp gittiğini kaybolduğunu gözlerle tanık olmak ve geri döneceğine dair bi umuda sarılmak.ama dönmedin işte. gittin. sadece gittin. gitmene dair haklı sebeblerin vardır ve eminim beni görüpte bi merhaba dememene dair haklı sebeplerinde vardır.bu gece benim için hüzünlü ama yinede mutlu bi hüzünlülük. içinde sen olan herşeyi seviyorum, hüzünü bile.
Orada seni görüpte şarkılar dinlemek ve bi yandan vodka içip senden bi söz, bi ses beklemek. şarkılara yüksek sesle (ki sen duyabilesin diye) karışmak.
Sarhoşum şuan. Sarhoşluğu damarlarımda hissediyorum ve seni içiyorum vodka kadehlerinde. yoo yoooo huyum değildir içkilerde soru işaretlerimin çözümünü bulmak.veya hayallerimde bile "bilinçten" uzak düşler kurmak. anlatmaya çalıştığım şey kelimelerimi veya düşlerimi yönlendiren şeyin içkinin olmadığı. içki sadece varolan birşeyleri daha açığa çıkaran bir beyaz tahta. beyaz tahtaya sahibim işte şuan. hemde en büyüklerinden. elimde bir kalem yazıyorum.. yazıyorum.. sen oku diye sadece. oku ve bu yaşadığım zamanı anla diye.. kocaman beyaz bir tahta. bunu hayal et gözünde. ve senin için oluşturulmuş harfler, kelimeler.. Adını büyük harflerle yazıyorum o kelimelerin içinde. kelimelerin oluşmasını, birleşmesi ve sonsuzlukta kaybolması veya kazanması sadece o büyük harflerle yazdığım kocamannn amaa kocaman bi "isim" için.

şuan duymuyorum. bana evrenin anlattığı hiç birşeyi duymuyorum.İnaN duymuyorum.kulaklarım tıkalı. ilk defa hayatımı yönlendirirken duymuyorum. inan duymuyorum. şuan kulaklarımda bi uğulutu ve öyle güzelki uğultun bunu şarkı olarak algılayabiliyorum. sen ben ve birde kulaklarımda ki uğultulu şarkılar. gerisi, tüm gerisi, arkama bakarsam eğer, arkamda kalacak tüm gerisi robot. yok olan gözükmeyen bir robot. sadece sen ben ve uğultulu şarkılar varolan şey evrendeki. unuttum kariyer sahipliğimde varolmam gerekenleri, yaşadığım ve mücadele ettiğim tüm o başarı altında sıkıştırdığım şeyleri. inan unuttum. sadece sen ben ve uğultulu şarkılar. ve öyle qüzel ki bu şarkılarda sen ve ben. yazabilirim. inan yazabbilirim. büyük koca bir tahtaya sahibim. bu tahtaya sonsuzluğun anlamını bile yükleyebilirim. hatta sen bunları öylesine okuyup geçerken, bunu umursamayıp , yazılarıma, bu sonsuz tahtada varolan kelimelerime devam edebilirim. bu sona ulaşmakla iligli değil çünkü, bu sezgilerle ilgili tamamen. dediğim gibi sen ben ve uğultulu şarkılar. ama öyle mutlu ki bu hikaye...

ne olacağımıızı bilmiyorum, bunu umursarken şuan bunu umursamadığımı bile söyleyebilirim. kelimelerim öyle bir dökülüyorki, öyle dökülüyorki, o sana bahssettiğim hikayeyi hiç durmadan ama hiç durmadan anlatabilirim..
Sonumuzu bilmiyorum, bilinmezliğide çok umursadığımı söyleyemem şuan.yada onca kelimelerime karşılık duran sessizliği. merhabalardan yoksun bi geceyi.
sadece içimde yaşıyorum ve onca yolu hangi şekilde geçip geçemeyeceğimi bilmeden, arkama baktığımda " herşeye rağmen değerdi" cümlesini kuracağımı biliyorum. yorgun değilim, sıkılgan değilim, kendimi sınırladığım veya seni sınırladığım birşey yok. işte bu da yaşamın bi türü. bu da yaşamın ve hissetmenin bi şekli. "herşeye rağmen değerdi" cümlesinden emin olmak öyle qüzelki. bunu bana karşı yaşamanı elbet isterdim ama eğer bana karşı yaşayamassan bile ; umarım bigün bi başkasına karşı yaşarsın bu cümleyi..(ki bunu dramatik bi ses tonu ile yazıyorum; yani başkasına olan kısmını) herşeye rağmen değerdi uğultulu şarkılar sen ve ben cümlesini..

HERŞEYE RAĞMEN DEĞER; SEN BEN VE UĞULTULU ŞARKILARA..
iyi uykular..