İnsanlar sevdikleri ile beraber olmak ister
Sevdiğinin her hareketinde anlam bulur yaşamları. Ama “sevgi” ve “beğeni” yi hep birbirine karıştırırlar. Beğenmek o şeye sahip olmayı istemek demektir. Mağazada bir elbise görürsün beğenirsin, senin olsun istersin. Ona sahip olduğun zamanda mutlusundur artık. Çünkü beğendiğin nesne elinin altındadır senindir.

Sevgi öyle mi peki?
Sevdiğin zaman sadece onunla olmak, onun varlığı ile ruhunu doyurmak istersin. Sevdiğinin varlığı öyle bir sarmalar ki bedenini sadece onun zevk aldığı hoşlandığı şeyleri yapmak, sevmediği şeylerden kaçınmak istersin. Ondan bir an bile uzakta kalsan gördüğün her nesnede onu hatırlayıp onu yâd etmektir sevgi. Bir nefes bile yakınında iken ona dokunamıyorsan uzak gelir o an sana.

Onun bakışları ile dünyayı görmeye çalışırsın onun sesinden başkasına kulaklarını tıkamışsındır. Kısacası ondan başkasını gözün görmez kulağın duymaz olmuştur artık. Tek bir beden tek bir ruh olmuşsundur.

Sevgin için, sadece sevdiğin için yaşamak istersin dünyada

Sen kaybolursun, sadece sevdiğin kalır beyninde

Beğenen sahiplenmek ister. Sevgi de durum o kadar farklıdır ki. Seven insan sevdiği ile erimiş onunla BİR olmuştur artık.

Sevgilerin bu kadar çabuk bitmesinin sebebi “beğeni” ile “sevgi” kavramlarının hep birbirine karıştırılmasından kaynaklanır. Seviyorsun ya ona sahip olman gerek onu yanında taşıman gerek. Bir çanta gibi kolunu süslemesi gerek. Her girdiğin ortamda yanında olması gerek ki sana da övgüler dizilsin. Böylesi bir güzelliği yanında taşıdığın için.

Karşılaştıralım mı “BEĞENİ” ile “SEVGİ” yi kısaca

Sevgi: sevmenin bir karşılığı yoktur. Çıkarsız seversin hiçbir beklentin olmadan
Beğeni : illa ki bir karşılığı bir isteği vardır (senin için şunu yaptım der çoğu zaman) Beğenirken, eğer sende beni seversen sana istediğin her şeyi verebilirim der beğenen. Sevdiğini sanarak. Sevgisinde boğduğunu sanarak.

Oysa sevgi iç yangınıdır beğeni ise sadece rutinlikten bir kaçış
Rutinlikten bir kaçış sanki bir hobidir. Bilirsiniz her hobinin bir ömrü vardır. Kimi altı ay sürer kimi bir yıl. Ama sevgi bir ömürdür. Yandıkça sevgi ateşinde daha çok yanmayı gerektirir.

Bazen durulur bazen coşar ama hiçbir zaman içindeki ateş bitmez gerçek sevgide. Yandıkça daha çok yanması mutlu eder seveni

İçinde özünde hissettikçe sevgiyi, her an gözlerin bir başka bakar. Tanıyamazsın aynada gördüğün aksini. Bazen gözlerin onun gözü ile görür seni. Farkına varmadan uzanıp dokunmak istersin sırlı camlara. Belki de iki damla yaş süzülür pınarlarından, uzaktasındır ondan. Özlemişsindir yakan nefesini.

Sevgi başını omzuna dayadığında onun kalp atışlarında duyduğun aldığın hazdır. Gözlerinin derinliklerinde gördüğün OKYANUS tur.

Kim bitirebilir ki OKYANUS da ki suyu

Sevmek özgür bırakmaktır