KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Büyümek
BÜYÜMEK
Ne acayip şey şu büyümek dediğimiz.Bir anda,ansızın olmuş gibi hissediyor insan.Daha dün sokakta oyun oynarken,bugün harıl harıl bir işin başında çalışırken buluyorum kendimi.
’’Zaman hızlı akar’’ derler,hakikaten doğru birşey bu.Şimdi iç geçiriyorum ’’ahh ah’’ diyerek çocukluğuma,ne güzeldi ne rahattı.Çoğumuz büyümekten bahsederken,çocukluk zamanlarındaki rahatlıktan bahsetmeyiz.Oysa bence küçüklüğümüzü özlememizdeki en büyük etkenlerden biriside bu.Başımıza ne gelirse gelsin,"nede olsa annem babam halleder" mantığı.
Şimdi bunu okuyanlar "yahu be adam hiç mi güzel tarafı yok büyümenin?" diyebilirler.Var elbette ama alışkanlıktan mıdır yoksa yukarda bahsettiğim ve daha sayamadığım birçok şey yüzünden midir bilinmez.Kimse sevmez büyümeyi.
Halbuki biz değilmiyizdir küçükken elde edemediğimiz veya yapamadığımız birşeyden sonra "ulan bi büyüyüm varya" diye içlenen...Buda ilginç bir durum.ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim;insanoğlu nankör ve doymak bimeyen bir yapıya sahip.Çocukluğunun da o zamanlardaki masumiyetini ve temiz,saf duygularını özlüyor.Yoksa ki hangimiz ister her dakika "ufaklık" diye kendisine seslenilmesini.
Sürekli gidip geliriz bu arada.Ama bence insan anne baba olunca bir tarafa geçiyor nihayet.Ya çocukluğunu özlüyor yada "aman canım herşey zamanında güzel" deyip bitiriyor olayı.Hiç kimse bilmiyor ya cevabı aslında neyse.Konu aslında dönme dolap gibi içinden çıkılmıyor.Kesin bir sonuca varamıyor insan.
Sonuçta asıl olan azönce de dediğimiz gibi herşey zamanında ve yaşında güzel.Varsın olsun,özleyelim çocukluğumuzu.Onun özlemini çekmekte güzel,bir kere daha yaşayamayacak olsakta.Çünkü dedik ya nankörüz diye.İsteyince çocukluğumuza dönsek sıkılırız bu seferde.Bir an önce büyüyelim diye can atarız.
Neyse fazla uzatmayalım.Başta da dediğimiz gibi herşey zamanında güzel.En güzeli mi
YAŞIMIZ KAÇ OLURSA OLSUN,KÜÇÜK BİR ÇOCUĞU İÇİMİZE DAİMA YAŞATABİLMEK
Cemre Kuşaklı
(Hayat Yazıları)
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
