erkeğime mektup 1
İlk gittiğin gün ne haldeydim bilemezsin...Odama kapandım,elimde resmin,gözlerim gözlerinde,aklım habersiz gidişindeydi... bir gün boyunca gidişinin şokunu atlatamadım. ağzımı bıçak açmıyordu, içimdeki acı adeta beni boğuyordu...sen giderken sadece kendini değil;benim ruhumu,aklımı ve kalbimi de beraberinde götürdün...
Şimdi hep bir yanım eksik.. sen burada yoksun;ben üşüyorum, sen burada yoksun;nefes alamıyorum ve sen burada yoksun;benim gündüzlerim de en az gecelerim kadar karanlık...beni avutan tek şey sana olan aşkım ve giderken arkanda bıraktığın anılar...ben o anıları hergün, her saat, tekrar tekrar canlandırıyorum ve her karesinde sen olduğun için sana bir kez daha aşık oluyorum; bu da beni mutlu etmeye yetiyor...
Dün beraber vakit geçirdiğimiz emirgan parkındaydım.Yine seninle oturduğumuz masaya oturdum.Saatlerce denize baktım...gözlerimi kapattım; yanımda olduğunu, yine bana sarıldığını,beni öptüğünü hissetmeye çalıştım.. o gün bana söylediklerini kelime kelime hatırlıyorum! bundan sonrasınında sadece anıları hayal etmekten ibaret olduğu ihtimalini düşünmek senin gidişinden daha çok üzüyor...
Geceleri,resminde ki cansız yüzünü öpüp,iyi geceler aşkım diyerek yatıyor; sabahları ilk sana bakıp günaydın aşkım diyerek güne başlıyorum...Günün sonunda ise, şafak çizelgesini elime alıp;bir günün daha üstünü çiziyorum. İşte bu butün günün yorgunluğunu,mutsuzluğunu alıp götürüyor benden...!!
YORUMLAR
çok hoş cümlelerle anlatmışsın aşkını canım. beklemek zordur ve bunu kolaylaştıran tek şey bırakılan hatıralardır. beklenmeyi hak ediyora bekle yaşat bu büyük aşkı en güzel haliyle...