sirk cambazı

• 17 Eylül 2007 Pazartesi 14:16:09

Sirk Cambazı

Yazdıklarım benimdir hep. Dokunamaz kimse, hissedemez benim gibi . Sahiplenemez , izin vermem ki! Tek güvendiğim o; sırlarımla dolu , sırlarımla güzel benim için .Geçmişime özlemim var. Küçük ellerimi isterim geri. Verir bana yazdıklarım; hissettirir. Dokunmama izin verir o minik ellerimle kalbime. Gözyaşlarımı tutmaz hiç ;ağla der ağla da özlemin huysuzlanmasın. Islanması onu kızdırmaz . Beyaz sayfalarını karanlığımla boyamam da Resimciyim aslında ; geleceğim bu . kendi seçimim boyalarla para kazanmak ama yazılar kadar samimi gelmez bana . Belki de artık benim olmadığı içindir fırçalar. Kendim istediğim için değil de ustalarım istediği içindir . Özgür olamadığım içindir . Hatalarımı görmeme izin vermeden bana bağırdıkları içindir. Dost bilmedim kimseyi; bilemedim .
Bir sirkteyim sadece . Mutsuz cambaz adım. Para veren ne derse onu yaparım. İp üstünde hayatımı bir hiçmiş gibi satabilirim . Sırf ayakta kalabılmek için hayat karsısında . Sırf zayıf demesınler bana diye.. Büyürken bakamadım, izleyemedim kendimi. Bırakmadılar ki! Cambaz ol dediler bana .İzin vermeyiz sana dediler yoksa yaşayamazsın diye fısıldadılar kulağıma. Direnmedim mi direndim ama olmadı . Şekillendim arkadaşlarımla ,ailemle ,hayatla. Benim olmayan yanlışları düzeltmek görevimdi bir de . Neden mi görevim ? Herkes mutlu olsun diye . Yorgundum çünkü. Yorgunluguma baskalarının mutsuz yuzune bakarak yorgunluk katmıs olacaktım . Başkasının sorumlulukları benımdı artık . Zincirde kopmayacak tek halka bendim.
Bir dostum daha vardı onu unutuyordum bak . Yalnızlık . yalnızlık her an yanımdaydı benim . Beni olgunlaştıranda beni güçlü kılanda o idi aslında . Ama artık yok . Kızmadı bana vedalasırken . Senin mutlu olman yeter bana dedi. Onun yerini nasıl da alabıldı bılmıyorum kalbımı paylastıgım insan . İlk ona da guvenmedım .Ondan oncekılere de guvenmemıstım ki . O yuzden hıc sevgılım olmadı .O ilkti ve yalnızlıgıma veda edışım zor oldu .belkı de bana yardım ettıgı ıcındır .Hayatta durusumu degıstırdıgı ıcın .Ben bıldıklerımı sana ogretıyorum sende bana ogret der hep . Bılmez kı benım aslında nasılda gucsuz oldugumu hayat karsısında . Kım bilebildi ki!. Bana maske takıp ınsanlar karsısına gecmeyı ogretır mısınız? Ben yapamıyorum . sahteden gulemıyorum . aslında yapmıs mıyım? Gulmemısım ama kendımı farklı gostermısım . Asıl benı gızlemısım ama yazımdan gızlemem . o benım sırdasım ya ondan . .salıncakta sallanırken herseyı unuttunuz mu hiç ?. Ya da cocuk degılken sallandınız mı salıncakta .? O ruzgar sankı sıler atar herseyı . Mutluluk gozlerıne yapısır nedensızce . Sarhos olursun ıcmeden ;özgürlüğün sarhosu . Gokyuzu sankı sana kucagını acmısta salıncak senı onun kucagına atıcakmıs gıbı gelır hep ılerı sallandıkca. Ama indiğinde o sert gerçek vurulur yuzune . dönmüssündür dunyaya . Yercekımı bırakmaz özgur senı . Başın döner, için bulanır. Yürürken sağa sola gıdersin . .Ben hayatın her salıncağına bindiğimde bu olur..Ama benim umudum var…