Derdim bana arkadaş, gün karadı yine yavaş yavaş!

• 29 Haziran 2010 Salı 10:44:33

Ey sazendeler neler söylersiniz hicranın esrarlı perdelerinden

Gâh çok derinlerden, gâh hüznün abat olduğu sessizliğin hazin ve elemli kadrinden

Çekilen çilelerin deminden, sinenin muzdaripliğinden, dilin edebe hasretinden

Ne kadar serdedilmiş dert, ummanın senasındaysa, aşk meftunluğu kalbin sesinden

Aşikâr oldu halimin sevda yolunda ki cehti ve azimli muvacehesi

Bilmeden nazar eden, hissetmeden aklın fakirliğini zerk eden, ülfeti bilmeden göçen

Vuslatın aidiyet için sadakatini nefeslenen, inayet için gönlünü aşka hasreden

Değmeyin artık gamlı yüreğime, geçit ver ey hak, gözyaşlarımın hazinliğine

Ne hayallerin peşinden savruldum, yıllarca kayboldum

Aşkın sevdasıyla eşiklerin hülyasında ruhumun iştiyakına sürurla gark oldum

Çilenin efkârıyla kalbin yegâne sahibine her fırsatta konuk oldum

Hevesi unuttum, nefsin talimine vurgundum, kitabı celilde aşkın iksirini buldum

Ey derdin fermanına meftun olmuş hakikat nerdesin

Dile gelen hezeyanların, ihsanı perdeleyen hüznünde misin, kalbin sesini neylersin

Nesillerin yüreğine vecdini yeniden nasıl teslim edersin

Aşkın suhuletinden eminsin, aranan gönüllerin heveslerini bilmem nasıl şehre dersin

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem, bırakıp gitti dost bildiklerim

Şimdi gönlümün hazin sesindedir, elemi nefesimden aksettiren edebi kelimelerim

Boyun büktüren sadakatsiz ziyaretçilerim, emeline kapılmış gidiyor nefsi zadelerim

Hakikat sadrından inkişaf eden gönül sazendelerim, aşka abat olan kutlu yüreklerin

Mustafa CİLASUN