KARALAMA YAZILARIM..

• 28 Haziran 2010 Pazartesi 12:28:54

KARALAMA YAZILARIM..

.. ..hayatım bir tereddütün romanı şeklinde özetlense haksızlık yapılmış olmaz..yaşamanın dinamizmidir adeta tereddütlü tedbirli ürkek duygularımız ...bazen de felaketimiz olurlar ..ne çok terkedilmiş ömürler var dünya kurulalı ve ne çok hesabı bitmemiş hesap var ... ..nedense izlemiştim o akşam hiç bakamadığım acılı hüzünlü insan yüzleri haberlerine dehşet bir kaza haberi anlatılıyordu içimi inceden hançerleyen sızıyı hissettim ....kararsızlıklarımın altında yatan gerçekle yüzleştim dün bir türlü değiştiremediğim en gizli gerçeğim tebessüm ediyordu.. ..sen olmayacak mısın yanımda kimsenin olmadığı bu son dem de... ..hangi şehre yabansı gelsem beni tutan muhakkak bir giz bir işaret bir yalnız ağaç bir bulut yakalar beni .. istanbul bu..!! belli mi olur kim bilir ne zaman hangi yer mekan köşe bizi yeniden buluşturur.. saçların ah saçların ..saçlarını örmek hiç çıkmadı aklımdan .. ..saçlarını örmek hayalimi bir daha bulabilecek miyim veya yağmurlu bir günü ikimizi ... ..sen hayatımın değişmeyen gerçeğisin bunu ne zaman bileceksin .. ..erguvanlar geçti geçecek ben istanbl’u sevmekten yorulmuyorum ne yöne çevirsem başımı gizemli boğazın cazibeli akışına ruhumu çimdikleyen martıların çığlıkları karışıyor hisarların kalın taşlarına çarpıp sahlilere vuruyor ...aşklarımı saklayan topkapı surlarına sarılıyorum sonum kız kulesine hapsolmak bile olsa beni tanımalarına geçit vermeyecek karaltılar içinde kah yürüyor kah oturuyorum mutlu-mutsuz hayatı... ..ve sen her zaman baş ucu kitabım gibi hiç içimden duygularımdan çıkmayan hakikat gibi damarda akan kan gibi yaşayıp durdun .. ..hayat neler öğretiyor daha.. ...hiç yalnız bırakmayan biricik duygum hayallerimle seni sahillere taşımak derin ve serin denizin sularıyla yeniden bir hayatı düşlemek ..hiç geçmeyen kımıltım bu benim .....yağmur yağıyor son günlerde duygularımıza .. ..ve sen gittin gideli hiç açmıyorum gözlerimiyazmıyorum da... ..başaramadık oysa başarmak için her şey hazırdı .. ..belki değişir bir gün çok şey en umutsuz bir an da beliriverirsin karşımda.. ..öylesine bir gün bu gün hafta başı içimde derin ıssızlık .. ..çözüm olmayan çözümsüzlüklerle boğuşup durduk yıllarca işte ömür de bitiyor .. ..bütün mevsimleri taşıyan ruhuyla ruhuma nasıl alışkanlık kattığını unutmadım ....ah sevdim ben bu şiiri ..sahi neden kitaplarıma almadım ki..bu şiiri nasıl gözden kaçırmışım nassıl.. ..bırakıp gideceğimi düşünemezdi kendisini bu şehir gittim gideli yalnızlaştım .. ..yağmur yağıyor önce ince ince elifce...giderek hızlandı ıpıslaktı şehir ıslanmak güzeldi tenime yapışyordu istanbul... ..uyumadan geçen gecelerin sabahı umutlar mı umutsuzluklar mı taşır ? içinde aşk hiç uyumayan gecelerin düşü içinde tutuşan insan için aradığını bulamamak ne ise bulup da değer kıymetini bilememek ta bir o kadar acı …..heyyy...bu demek şimdi..anlat ve açılımını yap şair..ne demek güzellik ve siyah ve tehdit... ..aşk tereddütlerle giderek sağlamlaşır kalpden kalbe doğru akışın sağlandığı güne kadar devam eder ... giysiler içinde olur insan veya insan olmayanları gizler ... ..sevgi ve aşk ..sevilmek ve istenilmek sevdaların içinde kavrulmak insan gerçeğimizin özelliği... uyumak istiyorum her şeyden sessiz sedasız kaçmanın tek yolu olmalı ben böyle kendime zarar veriyorum çok mu zor …yoksa uyumak istemiyorum mu ?..hangi korkularım için cesur yaşıyorum ben .. ..beni yalnız bırakan aşk ne zaman döneceksin ?..ve ne zaman şarkılar okuyacak sesim soluklarım .. ..unutmayı hem seven hem sevmeyen insanın hali tam bir kaos oysa güzellikleri unutmak insana haram olmalı kötüyü ve kötülükleri tedbirli olmak adına duyarlı kalmak gerek .. ..yağmur seni hep yolunu ruhunu sesini beklediğim sevgilim ....şair, ( yani ben ))))) hayatı sürüp giden bir ömrü başımızda sadece bir taş için olduğunu ifade ile inceden uyarıyor sonucu toprak ve ötesi olan bir hayat için daha saygılı daha mütevazi olmamız gerekmez mi ?.. giysiler bazen dile gelir insanı itiraflara döker... ..bugün yağmur yoktu bütün gök griydi yağmasını bütün gün bekledik hep kül rengi doluydu gökyüzü ve İstanbul hüzünlü hiç gülmedi gün boyu.. ..kendimizi dinlemek gerek çoğu zaman istanbul’u dinler gibi sakin huzurlu bilinçli.. ..ama neden..?* neden böyle bir varsayım ile yaşamak aklımdan geçiyor ki....zamanı ve hayatı maddenin tezahürleri zannedip dogmatik düşünceleriyle bunalım üreten materyalistlere söylenecek çok söz var .. ..kaçışlarımın adresleri yok bende.. bu kaçışlar çıkaracak beni bir düzlüğe veya uçurumların başına çıkaracak birden bire.....ikimiz çıkamadık işte işin içinden bir kördüğüme dönüşmüş hayatımızın çıkış yolu zamanın hükmünü beklemek olmalı .. ..giderek ruhsuzlaşan insan metal ve makina olduğunun farkında değildir ne yazık ki.. ..aşka veda edilir mi ? ..ah edilir elbet saati zamanı gelince.. aşk ölmeyen ölümlü....umutlu ve sevda dolu düşlerim parçalanmış giysi giydirilmişler işin içinden çıkamıyorum .. ..yağmur yağmalı saçların ıslanmalı bırak ben taramış örmüş olayım saçlarını ve istanbul kokusunu alayım derin derin soluyarak seni kendime .. olmazsa olmaz sevdiğimsin sen .. ..uyumuyor işte...çarpıntıları durdurabiliyor mu insan ...kalbim nasıl çarpıyor ..hayatı uyutamayız kendimizi uyutmayı başarabiliriz ancak hayat hiç affetmeksizin devam edecektir .. ..ışıksız ve aysız bir gecede köyde karanlıkta çokca mezarlıkların yakınından geçtim ancak şehrin arka sokaklarındaki korkuların daha büyük olduğunu düşünüyorum ..ne güzel düşüyor dünyalarımıza düş kurmak .. ..aşkın yüzü hem gizemli hem görülmesi kolay olmayan ulaşılması muhal bir güzel .. ...ağlayan gözlerin anlattığı duyguyu bana kimse tarif edemez .....çiçeklerle konşmanın ince saadetini yaşıyorum günlerdir kaktüs çiçeğiyle geçiriyorum minik bir saksıda minik sevimliliği ile... ..uzaklarda bir yerdedir hiç kavuşamadıklarımız.. ..hepimizin ayrılmak istemediklerine içlerimizde olup dışa vuramadıklarımıza kısa bir çığlık .. ..her zamanki gibi devam eden bir dinamizim var hayatta ve hiç birşey yenilenmeden kalmıyor.. ..alıştırdın bana seni beklemeye ve artık acılarımı sever oldum dayanılmazlığı hiç zor gelmese de.. ..ağlamam sanıyordum hiç meğer sensizliğin bir durağında kendini kaybedermiş te insan buna hiç engel olamazmış... nedenli nedensiz düşünürüm işte hoşuma gider yüzmek düşlerden bir denizde.. rüyalar bazen gerçek olur da biz anlayamayız.. ...ne güzel duygular yaşadık birinden çıkıp diğerine başladık duygu anaforu vardı yaşadıklarımız ve özeldi güzeldi ve hayatta bir defa olan unutulmazlardan dı .. ..gurbet nasıl bir acı ve nasıl bir dışlanmışlıksa mutluluklardan işte öyle.. ..dolunaylı bir geceydi unutulmaz zamanı unutturan zaman ne yaman bir hasım... ..şehirler dolaşıp dursam da karar vereceğim şehir istanbul olacak sonunda... ...bir yalnızlık şarkısı söyler bana kız kulesi karşısı salacak üsküdar .. üsküdar en güzel istanbul .. ne az dost vardır sığınılacak ne yalnız liman kaldı... ..kol geziyor damarlarımda kan dolaşımı gibi istanbul merakı sevdası aşkı ... sığınaksız kalmak kadar derin boşluk koyu karanlık yok gibi .. havalar soğudu sabahlar ayaz çiçekleri düşünüyorum ya solarlarsa... ..yürek acısı hiç geçmeyen günlerimin anısıydı bugün rastladığım bir çift gözyaşı .. ..istanbul en güzel sabahına uyandı bugün lacivert rengi boğaz gökyüzü mavi ağaçlar çiçekler bahçeler yedi tepe yeşil-mavi baharında .. ..AVUÇLARIMDA SAKLIYORUM O HİÇ GEÇMEYEN DOKUNUŞLARINI..

Mustafa kaya
28.06.2010 / Üsküdar