X. Bahri

• 27 Haziran 2010 Pazar 14:46:11

İki kişi de yerde kanlar içinde yatıyordu. Gecenin karanlığı ölü bedenlere belli belirsiz örtü olmuştu. Eline bin bir bahane ile iliştirdikleri otuz sekiz kalibrelik magnumun barut dumanı çoktan genzine gelmişti. Adamlar ölmüştü. Tetiğe ardı ardına dokunmadan önceki son zamanı hayal etti. Büyük bir istekle ve bir şeylere yeni bir başlangıç olması için günlerce plan yapmıştı. Adamlar sıvaları yer yer dökülmüş trafo binasının köşesini döner dönmez şehvetle asılmıştı tetiğe. Gece, silahın patlama seslerini uzaklara taşımakta hiç tereddüt etmemişti ama aynı gece, adamın içindeki patlama seslerine duyarsız kalmıştı.
Bahri, biraz daha geçmişe gitti. Hayat, ona hep oyunlar oynayıp, tuzaklar kurmuştu. Aşk adamı Bahri’nin bir gün tetikçi olabileceğini nereden bilebilirdi. Yutkundu. Biçimsiz ifadesine korku karıştı. Son çare diye kendini avutmuştu. Yeni bir dünya, yeni bir düzen… Hayatının önemi yoktu. Oysa son çare diye sürüklendiği şey, içinden dev gibi parça koparmıştı. Zaman ona aklının almadığı büyük bir soygun daha yapmıştı. Titrek nefesi derinlerde tıkanıp kalmıştı. Böyle hayal etmemişti. Katildi artık. Yasemin elini uzattığında onunla gitmiş olmak için “keşkeleri” iliştirdi düşüncesiz cümlelere. Onunla uzak bir bağ evinde birlikte yaşamayı hayal etti. İçi üşüdü.
Adam öldürmeyi öyle güzel anlatmışlardı ki, o an yapılacak dünyanın en mantıklı şeyi sanmıştı. Her şeyden gidip yeni bir düzen kurmanın en pratik çözümü… Sahte kahkahalar, başkasının hayatları üzerine plan yapanlar… Yoktu kimse. Puslu bir karanlık, boşlukta bir katil, yerde iki masum adam vardı. Başka kimse yoktu. Geri dönmek istedi. Elinde bir zaman makinesi olmasını, çok değil sadece birkaç saat öncesine dönmeyi hayal etti bu kez. Sadece birkaç saat… Bir saniye öncesine dönmek bile imkânsızdı. Barut kokusu genzini iyice kavurmaya başlamıştı ama asıl kavrulan başka bir şeydi.
Hafifçe gözlerini kapadı Bahri. Yasemin’i düşledi. Hiç gitmek istemediği bir yola alelacele girmişti. Kaderine yalvardı. Geri dönmek için yalvardı. Patronunun acı sesiyle irkildi:
“Köşeyi döndükleri gibi otuz sekizliği…”
---
Bahri, Yasemin ile uzak bir bağ evinde birlikte yaşlandı.
26.06.2010