Ah bitanem ah bırak ipleri canbazlara onlar yürüsün iplerin üzerinde.......Bizler düz doğru yoldan ayrılmadan yürüye bilirsek ne mutlu bizlere arkadaşım. Yollar çetrefilli her türlüsünden tehlike arzediyor bitanem sakın doğru yoldan şaşmayalım .
İp üzerinde yürümek her insanın harcı değil ., Onun için sakın deneme düşersin!
Hemde ne düşüş!
Bir daha kendini toparlayamazsın sana bir kardeş arkadaş nasihati birtanem .kal sağlıcakla ALLAHa emanet ol.

Yaşam denilen, biz insanlara sunulmuş bazen kalın bir urgan, halat bazen de pamuk ipliği...Bazen uzunca bir ip bazen de kısacık...Her ne olursa olsun bu iplerde düşmeden, tutunmadan yürümeyi öğrenmek ve bilmek gerek...Ancak koşullar sizin düşmeden yürümenizi engelleyecek şekilde hazırlanmıştır. Mesele düşe kalka da olsa, tay tay dururcasına da olsa ayakta durabilmek ve düşülen yerden kalkabilmektir. Burnunuz kanamadan..
Bırakın ipler cambazlara kalsın...
Sevgilerimle.

Kısa ama herzamanki gibi anlamlı yazın çok ince mesajlar veriyordu...yaşam dediğin zaten ince bir çizgi üzerinde oynanan oyun...her ne olursa çizgiden dışarı çıkmayacaksın..yoksa oyundan atılırsın..zor ama oyunun kuralları böyle..aslında ip üzerinde titrerken itici kuvvetler seni dengede tutar..sen kendini bırakmazsan düşmezsin..cambaz olmaya gerek yok..Tanrı herkesi korusun ip üzerindeyken..
Sevgimle kal

Tebrikler...Güzel bir tespit...Kutlarım.

Bu çok zor. Düşmemek için cambaz olman lazım. Tıpkı hayattaki cambazlar gibi...
Yaşam öyle ince çizgideki, düşmemek imkansız gibi, ya da dengeyi öyle iyi ayarlayacaksın ki, her an tetikte ve kararlı adımlarla yürüyeceksin. Ufak bir tökezlemen düşmene sebep olabiliyor. Güzel bir paylaşımdı. Sevgilerimle...

Canan kardeşim, hayatımız hep bir cambazlıktan ibaret değil mi? İnsan ilişkileri, yaşam koşulları...
Hayatta başarmak için, hep adımlarımızı ölçüp tartarak hareket etmek zorundayız.
Size daima başarılı bir şekilde, ipten düşmeden yürümenizi diliyorum, sevgi ve saygılarımla.

Canan Hanımcığım güzel bir yazıydı. Hayatta ruh ve beden sağlığımızı olduğu gibi karşımızdaki kişilerle olan ilişkilerimizi de hep dengede tutmamız gerekiyor. Bu dengeyi sağlayamadığımız zaman düşmeye maruz kalabiliyoruz. Ama denge de kolay değil tabi ki. Düşündürücüydü yazınız. Tebrik ederim. Sevgilerimle..

Birey yaşam sevdasında en büyük düşüşlerin temel görünüründe karşıdakinin Adaletsizliği vardır.
Yaşama yürüyüşte eşlik edilen ve/veya eşlik ediyor diye inanılanın Adaletli olmasını diliyorum. Çünkü eşitlikli Adaletli olunmazsa mutlaka bir çöküntü oluyor…
Kısa ancak alkışa değer özlü bir anlatım. Kutlarım.
Saygılarımla